Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 27 lutego 2019 r., sygn. II SA/Go 59/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Pauter Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Staniszewska (spr.) Sędzia WSA Jacek Jaśkiewicz Protokolant st. sekr. sąd. Monika Walentynowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2019 r. sprawy ze skargi D.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza z dnia [...] r. nr [...].

Uzasadnienie

W dniu 6 lipca 2018 r. D. S. złożyła w Ośrodku Pomocy Społecznej wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z koniecznością sprawowania opieki nad jej niepełnosprawną matką M. R. Do wniosku dołączono orzeczenie o stopniu niepełnosprawności M. R. oświadczenie strony, że z dniem 1 lipca 2018 r. straciła pracę ze względu na konieczność opieki nad matką oraz oświadczenie, iż otrzymuje rentę rodzinną oraz kserokopię świadectwa pracy z dnia [...] lipca 2018 r.

Decyzją z [...] sierpnia 2018 r., nr [...]. Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej, działający z upoważnienia Burmistrza, odmówił przyznania D.S. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad matką, z uwagi na fakt, że niepełnosprawność M. R. powstała w 62 roku jej życia.

W ustawowym terminie odwołanie od powyższej decyzji złożyła D.S. Decyzją z [...] września 2018 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, dalej jako SKO, uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji. Kolegium wskazało na konieczność przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego co do prawa D. S. do renty rodzinnej, zebrania materiału dowodowego i przeprowadzenia postępowania z uwzględnieniem przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego oraz rozpatrzenie sprawy z uwzględnieniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia [...] października 2014 r. sygn. K 38/13. W ww. wyroku TK zajął stanowisko, iż art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 2220 ze zm.), dalej jako u.ś.r., w zakresie w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Kolegium wskazało, że zgodnie z treścią powyższego wyroku T.K. w stosunku do opiekunów osób wymagających opieki, których niepełnosprawność powstała później niż to zostało określone w art. 17 ust. 1b u.ś.r., kryterium momentu powstania niepełnosprawności, jako uniemożliwiające uzyskanie świadczenia pielęgnacyjnego, utraciło przymiot konstytucyjności i w odniesieniu do tych osób oceny spełnienia przesłanek niezbędnych dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego należy dokonywać z pominięciem tego kryterium.