Postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 8 lutego 2019 r., sygn. II SAB/Bk 2/19

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2019 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. S. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. w przedmiocie braku wydania decyzji o zwolnieniu ze służby w Służbie Celno-Skarbowej p o s t a n a w i a: odrzucić skargę

Uzasadnienie

Skarżąca E. S. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku skargę na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we B. wyrażającą się w braku wydania wobec niej decyzji zwalniającej ją ze służby w Służbie Celno-Skarbowej. Skarżąca zarzuciła organowi:

1) obrazę art. 35 § 1-3 k.p.a. w zw. z art. 36 § 1 k.p.a. wyrażającą się w braku wydania wobec niej decyzji zwalniającej ze służby w sytuacji przyjęcia przez nią propozycji pracy (działając pod wpływem przymusu życiowo-ekonomicznego i pod wpływem swoistego szantażu prawnego) i tym samym zwolnienia jej z tego powodu ze służby w trybie przekształceń w Krajowej Administracji Skarbowej (dalej: "KAS") na mocy ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. poz. 1948 ze. zm., zwanej dalej: "pwKAS");

2) obrazę art. 2, 7, 32 ust. 1 oraz art. 60 i art. 78 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej poprzez fakt nierównego traktowania, wyrażający się w tym, że wbrew przytoczonym przepisom, DIAS nie wydaje wobec skarżącej decyzji o zwolnieniu z służby (choć to jego obowiązek prawny) i tym samym pozbawia skarżącą prawa do jakiejkolwiek kontroli prawnej tej decyzji oraz stosuje niejasne i nieobiektywne zasady zwolnień z administracji publicznej (choć powinien panować tu pełen obiektywizm i pełna przejrzystość), a te okoliczności z kolei pokazują na dyskryminację skarżącej.