Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 24 stycznia 2019 r., sygn. II SA/Sz 1186/18

Inne

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder Sędziowie Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Teresa Zauerman po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego [...] na uchwałę Rady Miasta Szczecin z dnia 21 listopada 2017 r. nr XXXV/972/17 w przedmiocie ustalenia na rok 2018 opłat za usuwanie i przechowywanie pojazdów usuniętych z dróg na parkingach strzeżonych oraz kosztów powstałych w wyniku wydania dyspozycji usunięcia, a następnie odstąpienia od usunięcia pojazdu stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

1. Prokurator Rejonowy S.-Ś. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie skargę na uchwałę Rady Miasta Szczecina nr XXXV/972/17 z dnia 21 listopada 2017 r. w sprawie ustalenia na rok 2018 opłat za usuwanie i przechowywanie pojazdów usuniętych z dróg na parkingach strzeżonych oraz kosztów powstałych w wyniku wydania dyspozycji usunięcia, a następnie odstąpienia od usunięcia pojazdu (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego poz. 5319). Skarga została wniesiona na podstawie art. 8 § 1, art. 50 § 1 i art. 53 § 3 w zw. z art. 3 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.) - dalej "p.p.s.a.".

2. W skardze podniesiono zarzut naruszenia art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie powiatowym (Dz.U. z 2018 r. poz. 995) - dalej "u.s.p." oraz art. 130a ust. 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 roku Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2017 r. poz. 1260) - dalej "p.r.d." polegający na przekroczeniu przez Radę Miasta upoważnienia ustawowego do wydania uchwały zawartego w tych przepisach, poprzez kierowanie się kryteriami nie wynikającymi z ww. przepisów i brak analizy faktycznych kosztów usuwania pojazdów i ich przechowywania na terenie miasta S.. Zaskarżona uchwała została podjęta na podstawie art. 12 pkt 11 i art. 92 pkt 1 u.s.p. oraz art. 130a ust. 6 p.r.d. W §1 uchwały ustalono wysokość stawek opłat za czynności związane z usuwaniem pojazdów z dróg i przechowywaniem tych pojazdów na parkingach strzeżonych zgodnie z załącznikiem nr 1 do uchwały. W § 2 ustalono wysokość kosztów związanych z wydaniem dyspozycji usunięcia pojazdu, a następnie odstąpienia od jego usunięcia, w brzmieniu określonym w załączniku nr 2 do uchwały. Uchwała ta weszła w życie z dniem 1 stycznia 2018 roku. W załącznikach do uchwały ustalono opłaty za usunięcie i przechowywanie pojazdu oraz koszty powstałe w wyniku wydania dyspozycji usunięcia i ustania przyczyn usunięcia pojazdu, na poziomie maksymalnych stawek określonych obwieszczeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 25 lipca 2017 r. w sprawie ogłoszenia obowiązujących w 2018 r. maksymalnych stawek opłat za usunięcie pojazdu z drogi i jego parkowanie na parkingu strzeżonym (M.P. z 2017, poz. 772) dalej zwanego obwieszczeniem. W ocenie Prokuratora zaskarżona uchwała narusza art. 130 a ust. 6 p.r.d., ponieważ nie uwzględnia analizy kosztów usuwania pojazdów z dróg. Tymczasem stawki opłat ustalone uchwałą powinny uwzględniać koszty usuwania i przechowywania pojazdów na obszarze danego powiatu, w roku którego stawki te dotyczą. Wysokość kosztów w przypadku odstąpienia od usunięcia pojazdu nie może być wyższa niż maksymalna kwota opłat za usunięcie pojazdu. Wysokość opłat za usunięcie i przechowywanie pojazdów nie może przekraczać maksymalnej wysokości stawek kwotowych opłat, ustalonych w art. 130a ust. 6a. Maksymalne stawki opłat określone w ust. 6a, obowiązujące w danym roku kalendarzowym ulegają corocznie zmianie na następny rok kalendarzowy w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszego półrocza roku, w którym stawki ulegają zmianie, w stosunku do analogicznego okresu roku poprzedniego (art. 130a ust. 6b p.r.d). Na każdy rok kalendarzowy minister właściwy do spraw finansów publicznych ogłasza, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" maksymalne stawki opłat, o których mowa w ust. 6a, z uwzględnieniem zasady określonej w ust. 6b. zaokrąglając je w górę do pełnych złotych (art. 130a ust. 6c p.r.d). Zgodnie z obwieszczeniem maksymalne stawki w 2018 roku wynoszą:

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00