Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 24 stycznia 2019 r., sygn. III SA/Gd 926/18

Prawo geologiczne i górnicze

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Paweł Mierzejewski Sędziowie Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.) Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 24 stycznia 2019 r. sprawy ze skarg "[...]" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. oraz E. D. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 10 października 2018 r. nr [...] w przedmiocie opinii dotyczącej projektu prac geologicznych oddala skargi.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 10 października 2018 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy postanowienie Wójta Gminy z dnia 24 maja 2018 r. nr [...] o negatywnym zaopiniowaniu projektu prac geologicznych.

W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 4 maja 2018r. do Marszałka Województwa wpłynął wniosek A Spółki z o. o. z siedzibą w S. o zatwierdzenie projektu robót geologicznych, których wykonywanie nie wymaga uzyskania koncesji - "Projektu robót geologicznych na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża piasku ze żwirem w kat. C1", na działce nr [...] położonej w obrębie K. [...], powiat. Kierując się dyspozycją art. 80 ust.5 ustawy Prawo geologiczne i górnicze, Marszałek Województwa zwrócił się do Wójta Gminy o wydanie opinii co do przedmiotowego projektu.

Postanowieniem z dnia 24.05.2018 r. [...] Wójt Gminy negatywnie zaopiniował przedłożony projekt. Na postanowienie to zażalenie wniosła E. D. oraz A Spółka z o. o. z siedzibą w S.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, że organ I instancji jako podstawę dla wyrażenia swojej opinii w sprawie zatwierdzenia przedmiotowego projektu robót geologicznych przyjął studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego. W związku z tym wskazano na przepisy art.7 ust. 1 i art.7 ust. 2 ustawy Prawo geologiczne i górnicze. Pierwszy z nich stanowi, że podejmowanie i wykonywanie działalności określonej ustawą jest dozwolone tylko wówczas, jeżeli nie naruszy ona przeznaczenia nieruchomości określonego w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oraz w odrębnych przepisach. Natomiast art. 7 ust. 2 ustawy stanowi, że w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego podejmowanie i wykonywanie działalności określonej ustawą jest dopuszczalne tylko wówczas, jeżeli nie naruszy ona sposobu wykorzystywania nieruchomości ustalonego w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz w odrębnych przepisach.