Wyrok WSA w Krakowie z dnia 4 grudnia 2018 r., sygn. III SA/Kr 1413/17

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożenna Blitek Sędziowie NSA Krystyna Kutzner WSA Hanna Knysiak-Sudyka (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi M. R. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 30 marca 2011 r. nr XI/98/11 w sprawie ustalenia stawki opłat za korzystanie przez operatora i przewoźnika z przystanków komunikacyjnych lub dworców, których właścicielem albo zarządzającym jest Gmina Miejska Kraków I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości, II. zasądza od Rady Miasta Krakowa na rzecz skarżącego M. R. kwotę 300 ( trzysta ) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Rada Miasta Krakowa w dniu 30 marca 2011 r. podjętą uchwałę nr XI/98/11 w sprawie ustalenia stawki opłat za korzystanie przez operatora i przewoźnika z przystanków komunikacyjnych lub dworców, których właścicielem albo zarządzającym jest Gmina Miejska Kraków.

Uchwałę podjęto na podstawie art. 18 ust. 1 i 2 pkt 15, art. 40 ust. 1 i ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) w zw. z art. 16 ust. 1 i ust. 4, ust. 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz.U. z 2011 r. Nr 5, poz. 13).

W § 1 powyższej uchwały wskazano, że ustala się stawki opłat za korzystanie przez operatora i przewoźnika z przystanków komunikacyjnych lub dworców, których właścicielem albo zarządzającym jest Gmina Miejska Kraków w wysokości:

0,05 zł za jedno zatrzymanie środka transportu na przystanku komunikacyjnym,

1 zł za jedno zatrzymanie środka transportu na dworcu.

W § 2 wskazano, że wykonanie uchwały powierza się Prezydentowi Miasta Krakowa.

W § 3 wskazano, że uchwała wchodzi w życie w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Małopolskiego.

Skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie wniósł skarżący M. R., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą P.H.U.T. "A", który przedmiotowej uchwale zarzucił naruszenie następujących przepisów prawa: