Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 23 października 2018 r., sygn. II SA/Wr 483/18

Przywrócenie terminu

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: asesor WSA Wojciech Śnieżyński po rozpoznaniu w dniu 23 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. T. o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi w sprawie ze skargi A. T. i G. T. na postanowienie D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego we W. z dnia [...] kwietnia 2018 r., Nr [...] w przedmiocie nałożenia obowiązków związanych z wykonaniem robót polegających na budowie muru oporowego postanawia: przywrócić skarżącej A. T. termin do uzupełnienia braków formalnych skargi.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 31.08.2018 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu odrzucił skargę A. T. i G. T., z uwagi na nieuzupełnienie w terminie braków formalnych skargi, tj. nienadesłanie pięciu egzemplarzy odpisów skargi. Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru ww. postanowienia znajdującego się w aktach sprawy wynika, że odpis postanowienia został doręczony skarżącym w dniu [...].09.2018 r.

Pismem z dnia [...].09.2018 r. (data nadania w urzędzie pocztowym) skarżąca wystąpiła z wnioskiem o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych skargi, załączając brakujące odpisy skargi. Skarżąca wskazała, że wezwanie z dnia [...].06.2018 r. do uzupełnienia braków formalnych skargi odebrała w dniu [...].07.2018r. Celem zadośćuczynienia wezwaniu we właściwym czasie sporządziła odpisy skargi i przygotowała je mężowi (drugiemu ze skarżących - por. sądu.) do wysłania. Podała, że jest w zagrożonej ciąży. Z tego powodu przebywa na zwolnieniu lekarskim. Sprawami, które wiążą się z koniecznością wyjścia z domu zajmuje się jej mąż, który zobowiązał się do nadania przesyłki zawierającej odpisy skargi. Skarżąca wyjaśniła przy tym, że przesyłkę sporządziła i przekazała mężowi już w dniu [...].07.2018 r., ponieważ chciała mieć pewność, że dojdzie na czas, a ponadto w tym dniu mąż wyjeżdżał z kraju i był to ostatni moment przed wyjazdem, żeby wysłać przesyłkę. Skarżąca wyjaśniła również, że dopiero w dniu [...].09.2018 r. dowiedziała się o rzeczywistej dacie nadania przesyłki przez męża, tj. [...].07.2018 r. Wskazała, że do tego momentu, żyła w przeświadczeniu, że braki zostały uzupełnione w terminie, ponieważ mąż zapewnił ją, że przesyłkę wysłał. Dopiero po doręczeniu postanowienia z dnia 31.08.2018 r. mąż przyznał się, że w dniu [...].07.2018 r. był na tyle zajęty sprawami, które miał załatwić w Niemczech, że przekazaną mu przesyłkę wysłał dopiero po powrocie do kraju. Skarżąca podała, że mąż tłumaczył się, że z uwagi na jej zagrożoną ciążę i stan zdrowia, nie chciał, żeby się stresowała, dlatego gdy go zapytała o przesyłkę, potwierdził, że ją wysłał. W rzeczywistości wraz z częścią dokumentów pozostała ona w biurze, wobec czego została nadana dopiero po jego powrocie. W przedstawionych okolicznościach skarżąca wyraziła przekonanie o tym, że podjęła wszelkie starania, aby dokonać czynności uzupełnienia braków formalnych skargi. Niezbędne odpisy przygotowała do wysyłki z odpowiednim wyprzedzeniem, przekazała je mężowi, a nadto upewniła się, czy dokonał on wysyłki pisma. Z uwagi na powyższe i fakt, że pozostawała w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że uzupełniła braki formalne skargi, nie sposób przypisać jej winy w niedokonaniu czynności w terminie. Uchybienie nie był wynikiem jej działań, bądź działań na które miała jakikolwiek wpływ. Wskazała, że w zakresie swoich możliwości zrobiła wszystko co mogła, aby uczynić zadość wezwaniu sądu, w tym także skontrolowała czy mąż wysłał prawidłowo przesyłkę. Podkreśliła, że gdyby mąż powiedział jej, że nie wysłał przesyłki, miałaby możliwość ponownego przygotowania odpisów skargi i poszukania pomocy w celu ich nadania. Niemniej jednak, wobec faktu, że mąż zapewnił skarżącą, że przesyłkę wysłał, mimo że tego nie zrobił a zatem wprowadził ją w błąd, o czym skarżąca nie miała świadomości, nie miała również podstaw do tego, aby podejrzewać, że uchybiła terminowi. Na poparcie przedstawionych okoliczności skarżąca przedłożyła dowody w postaci zaświadczenia lekarskiego, wydruków z wizyt lekarskich, uwierzytelnionych tłumaczeń z języka niemieckiego - oświadczenia i odpowiedzi na ofertę oraz oświadczenia G.T.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00