Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 4 października 2018 r., sygn. IV SA/Wr 115/18

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, Sędziowie: Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Sędzia WSA Lidia Serwiniowska (sprawozdawca), Protokolant: sekretarz sądowy Aneta Januszkiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 4 października 2018 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie ustalenia należności podlegającej zwrotowi z tytułu pobytu w domu opieki społecznej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. zasądza na rzecz skarżącej A. M. od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. kwotę 497 (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Uzasadnienie:

Zaskarżoną decyzją z dnia [...]r. nr [...]Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. ( dalej organ odwoławczy, II instancji) po rozpatrzeniu odwołania A.M.( dalej skarżąca, strona) - od wydanej z upoważnienia Prezydenta W., decyzji p.o. Zastępcy Kierownika Działu Pomocy Instytucjonalnej Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. (dalej organ I instancji) z dnia [...]r. (...) o ustaleniu wysokości należności podlegającej zwrotowi, w kwocie 13 327,04 zł, przez stronę z tytułu poniesionych zastępczo przez Gminę W. wydatków za pobyt K. T. ( dalej Babci) w Domu Pomocy Społecznej we W., w okresie od 1 czerwca 2016 r. do 17 maja 2017 r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kodeksu postępowania administracyjnego w zw. z art. 61 ust. 1 pkt 2 lit. b) i art. 61 ust. 3 w zw. z art. 104 ust.3 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2017 r., poz. 1796) dalej ustawa ,utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy przedstawił dotychczasowy przebieg postepowania. Wskazał, że Babcia skarżącej przebywała w okresie od 1 czerwca 2016 r. do 17 maja 2017 r. w Domu Pomocy Społecznej. Z tego tytułu pensjonariuszka ponosiła odpłatność w wysokości 70% swego dochodu, czyli w kwocie 1303, 34 zł, przy czym miesięczny koszt pobytu do 31 marca 2017 r. wynosił 3580, 00 zł, a od 1 kwietnia 2017 r. wynosi 3814, 00 zł. Jednocześnie organ ustalił, że skarżąca sprzedała w czerwcu 2016 r. dwie nieruchomości, uzyskując stosownie do swojego udziału kwotę 135 000, 00 zł oraz 89 000, 00 zł. Przyjęto zatem, że w czerwcu 2016 r. skarżąca uzyskała jednorazowy dochód w kwocie 224 000, 00 zł, czyli w kwocie przekraczającej pięciokrotność kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej (5x634 zł= 3170, 00 zł). Miesięczny dochód strony w okresie od czerwca 2016 r. do maja 2017 r. ustalono na kwotę 18 666, 67 zł. Wobec tego przyjęto, że za okres od 1 czerwca 2016 r. do 17 maja 2017 r. skarżąca może wnieść opłatę do pełnej wysokości kosztu pobytu jej babci w domu pomocy społecznej, z uwzględnieniem opłat wnoszonych przez inne osoby zobowiązane. W konsekwencji przyjęto, że w okresie od 1 czerwca 2016 r. do 31 marca 2017 r. skarżąca winna ponosić odpłatność w kwocie miesięcznej 1138, 33 zł (3580, 00 zł- 1303, 34 zł= 2 276, 66 zł/2= 1 138, 33 zł), zaś w okresie od 1 kwietnia 2017 r. do 30 kwietnia 2017 r.- 1255, 33 zł (3814, 00 zł- 1303, 34 zł =2510, 66 zł/2=1255, 33 zł), z kolei do 17 maja 2017 r.- w kwocie 688, 41 zł.