Wyrok WSA w Łodzi z dnia 10 października 2018 r., sygn. II SA/Łd 387/18

Wodne prawo; Administracyjne postępowanie

Dnia 10 października 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska Protokolant Specjalista Aleksandra Błaszczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2018 roku sprawy ze skargi Z. W. i L. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy nakazania przywrócenia stanu poprzedniego lub wykonania określonych urządzeń, wobec braku naruszenia stosunków wodnych oddala skargę. a.bł.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. decyzją z dnia [...], nr [...], po rozpatrzeniu odwołania Z. i L. małż. W., uchyliło w całości decyzję Prezydenta Miasta S. z dnia [...], znak: [...] w sprawie umorzenia jako bezprzedmiotowego postępowania w przedmiocie zmiany stanu wody na gruncie działek zlokalizowanych u zbiegu ulic A i B w S. i odmówiło nakazania M. i G. małż. Ż. przywrócenia stanu poprzedniego lub wykonania określonych urządzeń na działce nr ewid. 318/2, położonej w S. przy ul. B 21, ponieważ nie doszło do naruszenia stosunków wodnych ze szkodą dla gruntów sąsiednich na działkach nr ewid. 116 i nr ewid. 320, położonych w S. przy ul. A nr 24.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się w sposób następujący:

Prezydent Miasta S. ww. decyzją, po ponownym rozpoznaniu sprawy na skutek uchylenia wcześniejszych decyzji w toku kontroli instancyjnej, umorzył postępowanie w przedmiocie zmiany stanu wody na gruncie dotyczącej działek zlokalizowanych u zbiegu ulic A i B w S. Organ pierwszej instancji wskazał, że w oparciu o oględziny spornych działek oraz opinię biegłego sądowego z zakresu hydrologii i hydrogeologii ustalił, że droga wewnętrzna znajdująca się na nieruchomości M. i G. małż. Ż. w obecnym stanie, tj. po podwyższeniu krawężników od strony nieruchomości Z. i L. małż. W., przyczynia się do zmniejszenia presji wód opadowych na tereny przyległe. Paradoksalnie dzięki istnieniu betonowej drogi bardzo niewiele wód opadowych może swobodnie wsiąkać w grunt, ponieważ zdecydowana ich większość spływa po drodze i wylewa się bezpośrednio na ul. B. Biegły stwierdził, że nieruchomość małż. W. nie jest efektywnie odwodniona, a wody opadowe ze znacznej części połaci dachowych odprowadzane są bezpośrednio do gruntu i wsiąkają w okolicy fundamentów budynków. W ocenie biegłego odwodnienie nieruchomości małż. W. wymaga odprowadzania wód poza nieruchomość oraz odblokowania migracji wód podskórnych, co uniemożliwia otoczenie niemal całej nieruchomości wkopanymi w grunt elementami betonowymi utrzymującymi wody podskórne na działce. Ponadto, jak wskazał organ pierwszej instancji, cały obszar jest zawilgocony z uwagi na położenie nisko nad dnem doliny rzeki W., dlatego budynki na tym obszarze powinny być odpowiednio izolowane i zaopatrzone w efektywne systemy drenażu.