Wyrok WSA w Lublinie z dnia 4 października 2018 r., sygn. II SA/Lu 367/18

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Grymuza (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom, Asesor sądowy Jerzy Parchomiuk, Protokolant Sekretarz sądowy Agata Jakimiuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 4 października 2018 r. sprawy ze skargi Z. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie usług opiekuńczych I. oddala skargę; II. przyznaje [...] M. K. R. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym 55,20 zł (pięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) należnego podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z [...] lutego 2018 r., znak: [...], po rozpoznaniu odwołania Z. W. (dalej także: skarżący) od decyzji wydanej z upoważnienia Wójta Gminy [...] przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] z [...] grudnia 2017 r., znak: [...], o odmowie przyznania skarżącemu pomocy w formie usług opiekuńczych - utrzymało w mocy tę decyzję.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało, że w ocenie organu pierwszej instancji, zgromadzony materiał dowodowy nie uzasadniał przyznania stronie wnioskowanego przez nią świadczenia. Organ pierwszej instancji wyjaśnił, że orzeczeniem z [...] czerwca 2002 r. skarżący uznany został na stałe za osobę o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, co oznacza, że obecne schorzenia powodują u niego konieczność częściowej pomocy osób drugich. U skarżącego stwierdzono naruszenie sprawności organizmu powodujące konieczność częściowej pomocy osób drugich w pełnieniu ról społecznych oraz niezdolność do pracy, ale nie stwierdzono, by jego schorzenia powodowały konieczność zapewnienia mu opieki i pomocy (pielęgnacji) w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych. To oznacza, zdaniem organu pierwszej instancji, że skarżący nie wymaga całkowitej opieki w wykonywaniu higieny osobistej, przygotowywaniu i spożywaniu posiłków, poruszaniu się w domu, które to czynności mieszczą się w pojęciu usług opiekuńczych. Natomiast zaświadczenie lekarskie z [...] lutego 2015 r. stwierdzające, że wobec skarżącego wskazana jest pomoc osób drugich w prowadzeniu gospodarstwa domowego oraz zapewnienie kontaktu z otoczeniem, w kontekście pozostałych dowodów zgromadzonych w sprawie, nie może uzasadniać udzielenia skarżącemu wnioskowanej pomocy. Skarżący, z uwagi na swój stan zdrowia, ma bowiem przyznane nieodpłatne specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi, które na 2017 r. są przyznane decyzją z [...] stycznia 2017 r. w wymiarze 2 dni w tygodniu po 3 godziny dziennie (z wyłączeniem sobót, niedziel i dni świątecznych) w okresie od [...] lutego 2017 r. do [...] grudnia 2017 r.