Wyrok WSA w Kielcach z dnia 1 października 2018 r., sygn. II SA/Ke 354/18

Wodne prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Detka, Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.), Asesor WSA Agnieszka Banach, Protokolant Starszy inspektor sądowy Joanna Dziopa, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2018 r. sprawy ze skargi M. K.-R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie przywrócenia stanu poprzedniego na gruncie uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z [...], po rozpatrzeniu odwołania M. K.- R. od decyzji Prezydenta Miasta Ostrowca z [...], odmawiającej wydania wobec właściciela gruntu działki nr [...], na której w wyniku zagospodarowania terenu objętego decyzją o pozwoleniu na budowę, został podwyższony i utwardzony teren kostką brukową powyżej poziomu terenu działki nr [...], nakazu przywrócenia stanu wody na gruncie na działce nr [...], będącej własnością D.W., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 2 kpa, utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu organ odwoławczy zaznaczył, że 1 stycznia 2018 r. weszła w życie (z wyjątkiem pewnych przepisów), nowa ustawa z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2017 r. poz. 1566), w tym normy dotyczące zakłócenia stosunków wodnych na gruncie mieszczące się w art. 234 tej ustawy. Niemniej jednak w ocenie Kolegium, z uwagi na zapisy art. 545 ust. 4 nowego Prawa wodnego, do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie ustawy, niewymienionych w ust. 1-3, stosuje się przepisy dotychczasowe. Podstawę wydanej w sprawie decyzji stanowił więc art. 29 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (tekst jedn. Dz.U. 2015.469 ze zm.). Przepis ten ma bardzo generalny charakter i obejmuje swym zakresem szeroki wachlarz sytuacji faktycznych, określonych przez ustawodawcę mianem "zmian stanu wody na gruncie", z których zmiana kierunku odpływu jest tylko jedną z możliwych sytuacji. Zakazu zmiany stanu wody, w tym zmiany kierunku odpływu wód opadowych nie można odnosić tylko do stanu naturalnego, istniejącego przed zagospodarowaniem terenu. Na obszarach zurbanizowanych stan taki najczęściej nie istnieje, poszczególne etapy zagospodarowywania terenu prowadzą do jego modyfikacji. Zatem stan wody na gruncie, o jakim mowa w przepisie, to nie tylko stan naturalny, ale także ustabilizowany stan wywołany określonym zagospodarowaniem terenu. Poszczególne etapy legalnego zagospodarowywania terenu prowadzą do określonych układów stosunków wodnych i stan ten podlega ochronie. Jeżeli stan faktyczny powstały w wyniku takich robót i przewidziane w dokumentach rozwiązania nie są w praktyce optymalne i wywierają negatywny wpływ na nieruchomości sąsiednie w zakresie stosunków wodnych, istnieją podstawy do wydania rozstrzygnięć na podstawie art. 29 ust. 3 prawa wodnego.