Postanowienie WSA w Białymstoku z dnia 2 października 2018 r., sygn. II SAB/Bk 107/18

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder (spr.), po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 2 października 2018 r. skargi A. Ł. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w B. w przedmiocie niewydania decyzji o zwolnieniu ze służby w Służbie Celno-Skarbowej postanawia odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Skarżący A. Ł. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku skargę na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we B. (zwanego dalej: "DIAS" lub organem) wyrażającą się w braku wydania wobec niego decyzji zwalniającej go ze służby w Służbie Celno-Skarbowej. Skarżący zarzucił organowi:

1) obrazę art. 35 § 1-3 k.p.a. w zw. z art. 36 § 1 k.p.a. wyrażającą się w braku wydania wobec niego decyzji zwalniającej ze służby w sytuacji przyjęcia przez niego propozycji pracy (działając pod wpływem przymusu życiowo-ekonomicznego i pod wpływem swoistego szantażu prawnego) i tym samym zwolnienia go z tego powodu ze służby w trybie przekształceń w Krajowej Administracji Skarbowej (dalej: "KAS") na mocy ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. poz. 1948 ze. zm., zwanej dalej: "pwKAS");

2) obrazę art. 2, 7, 32 ust. 1 oraz art. 60 i art. 78 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej poprzez fakt nierównego traktowania, wyrażający się w tym, że wbrew przytoczonym przepisom, DIAS nie wydaje wobec skarżącego decyzji o zwolnieniu z służby (choć to jego obowiązek prawny) i tym samym pozbawia skarżącego prawa do jakiejkolwiek kontroli prawnej tej decyzji oraz stosuje niejasne i nieobiektywne zasady zwolnień z administracji publicznej (choć powinien panować tu pełen obiektywizm i pełna przejrzystość), a te okoliczności z kolei pokazują na dyskryminację skarżącego.