Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 września 2018 r., sygn. I SA/Wa 29/18

Nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Emilia Lewandowska Sędziowie WSA Jolanta Dargas WSA Iwona Kosińska (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Krynicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 września 2018 r. sprawy ze skargi J. M., M. M. i Z. M. na decyzję Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia [...] października 2017 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości drogowej oddala skargę

Uzasadnienie

Minister Infrastruktury i Budownictwa decyzją z dnia [...] października 2017 r., nr [...], po rozpatrzeniu odwołania J. M., M. M. i Z. M., utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2016 r., nr [...], stwierdzającą nabycie przez Gminę [...] z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. prawa własności nieruchomości gruntowej, stanowiącej działkę ewidencyjną nr [...] o powierzchni [...] ha, zajętej w dniu 31 grudnia 1998 r. pod drogę gminną nr [...][...] - [...]-[...].

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że Wójt Gminy [...] wystąpił do Wojewody [...] o stwierdzenie nabycia z mocy prawa z dniem 1 stycznia 1999 r. przez Gminę [...] prawa własności opisanej na wstępie nieruchomości gruntowej. Wojewoda [...], na podstawie art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872, ze zm.), decyzją z dnia [...] kwietnia 2016 r. stwierdził nabycie z dniem 1 stycznia 1999 r. z mocy prawa przez Gminę [...] prawa własności przedmiotowej nieruchomości gruntowej, zajętej w dniu 31 grudnia 1998 r. pod drogę gminną.

Nie zgadzając się z tym rozstrzygnięciem, odwołanie złożyli J. M., M. M. i Z. M., podnosząc w szczególności, że przedmiotowa nieruchomość nie była zajęta pod drogę publiczną i nie pozostawała we władaniu Skarbu Państwa lub gminy.

Po jego rozpatrzeniu Minister Infrastruktury i Budownictwa stwierdził, że nie może ono zostać uwzględnione. W uzasadnieniu organ odwoławczy powołał treść art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. Organ II instancji podniósł, że powołany przepis ma charakter wywłaszczeniowy i dotyczy sytuacji, gdy w dniu 31 grudnia 1998 r. prawo własności było uregulowane na rzecz innych podmiotów prawnych niż Skarb Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, przy istnieniu publicznego władztwa nad nieruchomością. Stosując ten przepis, organ bada wyłącznie spełnienie przesłanek w nim wymienionych na dzień 31 grudnia 1998 r. Decyzja wydawana w tej sprawie ma charakter deklaratoryjny. Oznacza to, że stanowi ona wiążące potwierdzenie dokonanych ex lege zmian w sytuacji prawnej konkretnego podmiotu, co wywołuje skutki ex tunc, czyli od chwili, gdy określony stan prawny zaistniał. Decyzja tego rodzaju nie tworzy nowego stanu prawnego, potwierdza jedynie stan prawny istniejący w dniu 31 grudnia 1998 r. i jego skutki w dniu 1 stycznia 1999 r.