Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 27 września 2018 r., sygn. I SA/Po 630/18

Podatek od nieruchomości; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędzia WSA Waldemar Inerowicz (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 września 2018 r. sprawy ze skargi [...] S.A. z siedzibą w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2013 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Wójt Gminy [...] decyzją z dnia [...] r., nr [...], określił X. S.A. z siedzibą w [...] (dalej w skrócie jako: "spółka", "strona" lub "skarżąca") wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2013 r. w kwocie [...]zł.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, że w deklaracji na podatek od nieruchomości za 2013 r. spółka wykazała do zapłaty podatek w kwocie [...]zł, obejmujący budynki o pow. [...] m2 związane z działalnością gospodarczą. W toku postępowania wyjaśniającego organ ustalił natomiast, że na działkach oznaczonych w ewidencji gruntów i budynków nr: [...], [...], [...], [...], [...], znajdujących się we wsi [...], o łącznej powierzchni [...] ha, symbol "Bi" - zurbanizowane tereny niezabudowane, była prowadzona działalność usługowa i handlowa. Wskazując, że spółka była w 2013 r. posiadaczem zależnym ww. nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, organ, na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2018 r., poz. 1445 - w skrócie: "u.p.o.l."), stwierdził, że spółka była zobowiązana do zapłacenia podatku od tych nieruchomości. Jednocześnie ustalono, że w złożonej deklaracji strona nie wykazała do opodatkowania wszystkich przedmiotów podlegających podatkowi od nieruchomości, tj. budowli i gruntów. W rezultacie dokonanych ustaleń organ uznał, że spółka winna zapłacić podatek od nieruchomości za budynki o powierzchni użytkowej [...] m2 (stawką [...] zł od związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej), grunty o pow. [...] m2 (stawką [...] zł od związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej), a także budowle o wartości [...] zł (stawką 2% ich wartości). W szczególności organ I instancji stwierdził, że użytkowanie (eksploatacja) autostrady polega na udostępnieniu autostrady jej użytkownikom w celu przejazdu. Natomiast działalność usługowa w zakresie korzystania z komercyjnych obiektów usytuowanych w pasie drogowym autostrady na terenie MOP II i MOP III [...] (w zakresie sprzedaży paliw, usług hotelarskich, gastronomicznych), jest typową działalnością gospodarczą nie związaną z eksploatacją autostrady płatnej. Podkreślono, że o związku takim nie decyduje fakt, że zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 16 stycznia 2002 r. w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dotyczących autostrad płatnych (Dz. U. Nr 12 poz. 116 - w skrócie: "rozporządzenie MI") autostrady muszą być wyposażone w miejsca obsługi podróżnych przeznaczone wyłącznie dla jej użytkowników. Zdaniem organu I instancji, Y. S.A., jako poddzierżawca nie jest podatnikiem podatku od nieruchomości, natomiast jest nim X. S.A. jako posiadacz zależny. Podkreślono, że budowle - stacje paliw, a także budynki, posadowione na tych gruntach dzielą los gruntu.