Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 27 września 2018 r., sygn. I SA/Po 629/18

Podatek od nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka (spr.) Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 września 2018 r. sprawy ze skargi [...] S.A. z siedzibą w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2012 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Wójt Gminy decyzją z dnia [...], nr [...], określił A z siedzibą w P (dalej jako: "spółka", "strona", "skarżąca") wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2012 r. w kwocie [...]. W uzasadnieniu wskazano, że w deklaracji na podatek od nieruchomości na 2012 r. spółka wykazała do zapłaty podatek w kwocie [...] obejmujący budynki o powierzchni [...] m2 związane z działalnością gospodarczą. W toku postępowania wyjaśniającego organ ustalił natomiast, że na działkach oznaczonych w ewidencji gruntów i budynków nr: [...], znajdujących się we wsi O, o łącznej powierzchni [...], symbol "Bi" - zurbanizowane tereny niezabudowane, była prowadzona działalność usługowa i handlowa. Wskazując, że spółka była w [...] posiadaczem zależnym ww. nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa, organ, na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613, ze zm., w skrócie: "u.p.o.l."), stwierdził, że spółka była zobowiązana do zapłacenia podatku od tych nieruchomości. Jednocześnie ustalono, że w złożonej deklaracji strona nie wykazała do opodatkowania wszystkich przedmiotów podlegających podatkowi od nieruchomości, tj. budowli i gruntów. W rezultacie dokonanych ustaleń organ stwierdził, że spółka winna zapłacić podatek od nieruchomości za budynki o powierzchni użytkowej [...] m2 (stawką [...] od związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej), grunty o pow. [...] (stawką [...] od związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej), a także budowle o wartości [...] (stawką 2% ich wartości). Organ I instancji stwierdził, że użytkowanie (eksploatacja) autostrady polega na udostępnieniu autostrady jej użytkownikom w celu przejazdu. Natomiast działalność usługowa w zakresie korzystania z komercyjnych obiektów usytuowanych w pasie drogowym autostrady na terenie MOP II i MOP III O (w zakresie sprzedaży paliw, usług hotelarskich, gastronomicznych) jest typową działalnością gospodarczą nie związaną z eksploatacją autostrady płatnej. Podkreślono, że o związku takim nie decyduje fakt, iż zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 16 stycznia 2002 r. w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dotyczących autostrad płatnych (Dz. U. Nr 12 poz. 116, dalej jako: "rozporządzenie MI") autostrady muszą być wyposażone w miejsca obsługi podróżnych przeznaczone wyłącznie dla jej użytkowników. Organ I instancji szczegółowo opisując dokonane w wyniku postępowania podatkowego ustalenia faktyczne i prawne podał, że z wypisu z rejestru gruntów i budynków (jednostka ewidencyjna [...] - R, obręb [...] O) wynika, że właścicielem gruntów jest Skarb Państwa, a władającym - użytkownikiem B w W. Organ stwierdził, że na podstawie i w wykonaniu art. [...] umowy koncesyjnej, w dniu [...], B zawarła z A umowę, w której zobowiązała się oddać spółce w dzierżawę odcinki pasa drogowego autostrady w zakresie określonym w umowie koncesyjnej. W ocenie organu skarżąca jest posiadaczem zależnym w rozumieniu art. 336 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 ze zm. , dalej jako: "K.c.") na podstawie umowy zawartej bezpośrednio z właścicielem, tj. ze Skarbem Państwa, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a) u.p.o.l. Stosownie zaś do art. 337 K.c. posiadacz zależny nie traci posiadania w wyniku oddania rzeczy innej osobie w dalsze posiadanie zależne. Z powyższych względów organ podatkowy wywodzi, że C, jako poddzierżawca nie jest podatnikiem podatku od nieruchomości, natomiast jest nim A jako posiadacz zależny. Odnosząc się natomiast do kwestii opodatkowania budowli, które zostały wybudowane przez C na gruncie stanowiącym własność Skarbu Państwa organ wskazał, że budowle - stacje paliw, a także budynki, posadowione na tych gruntach dzielą los gruntu. Zdaniem organu I instancji, budowle wymienione w załączniku nr 3 "C - budowle wyłączone z podatku od nieruchomości (art. 2 ust. 3 pkt 4 u.p.o.l.) MOP O" podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Wymienione budowle służą działalności komercyjnej podatnika i nie mają żadnego związku z eksploatacją autostrady. Ponadto organ podatkowy na podstawie opinii rzeczoznawcy majątkowego, specjalisty z zakresu budownictwa, dokonał indywidualnej oceny każdej budowli wymienionych w załączniku "C" i podzielając wnioski opinii biegłego stwierdził, że wyszczególnione na stronie 10 uzasadnienia decyzji budowle służą działalności innego rodzaju niż transport drogowy w sensie stricte niż eksploatacja autostrad płatnych. Dlatego wszystkie wyszczególnione w tabeli budowle podlegają opodatkowaniu, ponieważ nie pozostają w bezpośrednim związku z transportem drogowym, nie są bowiem elementami koniecznymi bezpośrednio dla prowadzenia, zabezpieczenia i obsługi ruchu, a zatem nie stanowią grupy obiektów związanych z eksploatacją ani nie są funkcjonalnie związane z budową drogi. Wyłączenie spod opodatkowania dotyczy więc budowli wchodzących w skład pasa drogowego autostrady zapewniających możliwość jej użytkowania zgodnie z przeznaczeniem, co wynika wprost z rozporządzenia w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dotyczących autostrad płatnych. Ustosunkowując się do kwestii wartości tych przedmiotów opodatkowania stwierdzono, iż powinna to być wartość rynkowa, gdyż zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. podstawą opodatkowania jest ich wartość amortyzacyjna. Odnosząc się do nie wykazanych przez spółkę do opodatkowania gruntów stwierdzono, że zgodnie z zapisami wynikającymi z ewidencji gruntów, sporne grunty oznaczone zostały jako "zurbanizowane tereny niezabudowane" (symbolem "Bi"), a nie jako "drogi" (symbol "dr"), a to oznacza, że podlegają one podatkowi od nieruchomości. Podkreślono, że w toku postępowania podatkowego kwestionowanie danych ewidencyjnych poprzez wykazanie niezgodności między wpisem w ewidencji a rzeczywistością jest niedopuszczalne.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00