Wyrok WSA w Lublinie z dnia 28 września 2018 r., sygn. I SA/Lu 261/18

Podatek od towarów i usług

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Wałejko Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz, WSA Andrzej Niezgoda (sprawozdawca) Protokolant Starszy asystent sędziego Anna Strzelec po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 września 2018 r. sprawy ze skargi R. C. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od listopada 2012 r. do czerwca 2014 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, dalej: "Dyrektor Izby Administracji Skarbowej", "organ odwoławczy", po rozpatrzeniu sprawy z odwołania R. C., dalej: "podatnik", "strona", "skarżący", uchylił decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L., dalej: "Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej", "organ pierwszej instancji", z dnia [...] r., zmieniającą rozliczenie podatnika w podatku od towarów i usług oraz określającą kwoty, o których mowa w art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podlegające wpłacie z tytułu wystawionych faktur VAT za miesiące od listopada 2012 r. do czerwca 2014 r. - w części dotyczącej określenia zobowiązania podatkowego za listopad 2012 r. oraz w części dotyczącej określenia kwoty, o której mowa w art. 108 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług za listopad 2012 r. i w tym zakresie umorzył postępowanie, zaś w pozostałej części utrzymał decyzję organu pierwszej instancji w mocy.

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji i akt sprawy wynika, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej przeprowadził postępowanie kontrolne u podatnika, prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą N..l C., w zakresie hurtowej sprzedaży sprzętu elektronicznego i telekomunikacyjnego oraz części do niego. W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy organ pierwszej instancji stwierdził, że podatnik w okresie od października 2012 r. do czerwca 2014 r., nie zatrudniając żadnych pracowników, nie posiadając własnych magazynów wykorzystywanych do składowania różnego rodzaju urządzeń elektronicznych, mających być przedmiotem dokonywanego przez niego obrotu, tj. telewizorów, konsol do gier czy telefonów komórkowych różnych marek i modeli, stanowił ogniwo pośredniczące w 227 zidentyfikowanych łańcuchach dostaw sprzętu elektronicznego, w których występował przeważnie jako 2, 3 lub 4 podmiot (tzw. "bufor") po pierwszym w kraju podmiocie, który nie zapłacił podatku od towarów i usług od wykazanych transakcji ("znikającym podatniku"), a poszczególne ustalone łańcuchy obrotu tym samym towarem miały międzynarodowy charakter, zaś ostatnim na terenie Polski uczestnikiem tych łańcuchów dostaw był podmiot, który rozliczał daną dostawę bez obciążania jej podatkiem od towarów i usług (jako wewnątrzwspólnotową dostawę lub eksport ze stawką 0%), deklarując zwroty podatku lub obniżając kwotę podatku przypadającą do wpłaty (tzw. broker). Ze zgromadzonego materiału wynika, że poszczególne łańcuchy dostaw realizowane były z wykorzystaniem zewnętrznego magazynu (D. Sp. z o.o. z siedzibą w W. i Ś. C. L. S.A. z siedzibą w G.).