Wyrok WSA w Lublinie z dnia 11 września 2018 r., sygn. II SA/Lu 364/18

Budowlane prawo; Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec, Sędzia WSA Grzegorz Grymuza, Protokolant Specjalista Beata Basak, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 września 2018 r. sprawy ze skargi B. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [..] nr [....] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wykonywania robót budowlanych oddala skargę.

Uzasadnienie

Sygn. akt II SA/Lu [...]

U Z A S A D N I E N I E

[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego [...] postanowieniem z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] (sprostowanym następnie postanowieniem z dnia [...] marca 2018 r. nr [...]), na podstawie art. 134 k.p.a., stwierdził niedopuszczalność odwołania B. Z. od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego miasta L. z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego.

W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia organ odwoławczy wyjaśnił, że wymienioną na wstępie decyzją Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego miasta L., działając na podstawie 105 § 1 k.p.a., umorzył postępowanie administracyjne w sprawie wykonywania robót budowlanych w mieszkaniu nr [...] w budynku mieszkalnym wielorodzinnym przy ul. [...] w L.. Odwołanie od tej decyzji złożyła B. Z., zamieszkała w lokalu nr [...] w ww. budynku mieszkalnym. Po zapoznaniu się z aktami sprawy oraz treścią złożonego odwołania organ drugiej instancji stwierdził, że odwołanie to jest niedopuszczalne, co wynika z przesłanki podmiotowej tj. oczywistego braku legitymacji odwoławczej podmiotu wnoszącego odwołanie. Organ wyjaśnił, że legitymację do wniesienia odwołania ma wyłącznie strona postępowania, a więc podmiot, który spełnia przesłanki, o których mowa w art. 28 k.p.a., 29 k.p.a. i 30 k.p.a. Stroną w rozumieniu art. 28 k.p.a. jest zaś osoba (jednostka organizacyjna) wymieniona w art. 29 k.p.a. lub przepisach odrębnych, która na podstawie prawa obowiązującego może, czy powinna, uzyskać konkretne korzyści, albo też może być (powinna być) obarczona powinnością określonego zachowania wyznaczonego nakazem lub zakazem, jednakże dopiero po skonkretyzowaniu ich w decyzji administracyjnej przez organ administracji publicznej, działający w granicach jego właściwości i kompetencji. Z akt sprawy wynika natomiast, że B. Z. nie brała udziału jako strona w postępowaniu przed organem pierwszej instancji.