Wyrok WSA w Kielcach z dnia 20 września 2018 r., sygn. II SA/Ke 440/18

Transport

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Ziomek, Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Armański (spr.), Sędzia WSA Dorota Chobian, Protokolant Starszy inspektor sądowy Urszula Opara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 września 2018r. sprawy ze skargi P.C. na uchwałę Rady Gminy z dnia 26 lutego 2014r. nr [...] w przedmiocie określenia przystanków komunikacyjnych na terenie gminy, warunków i zasad korzystania z nich oraz ustalenia stawki opłaty za korzystanie z tych przystanków I. stwierdza nieważność § 2 pkt 1 zaskarżonej uchwały; II. zasądza od Gminy O. na rzecz P.C. kwotę 300 (trzysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Rada Gminy w Obrazowie w dniu 26 lutego 2014r. podjęła uchwałę nr LII/306/2014 w sprawie określenia przystanków komunikacyjnych na terenie Gminy Obrazów, warunków i zasad korzystania z nich oraz ustalania stawki opłat za korzystanie z tych przystanków.

W podstawie prawnej uchwały powołano przepisy art. 15 ust. 1 pkt 6, ust. 2 i art. 16 ust. 1, ust. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o publicznym transporcie zbiorowym (Dz.U. z 2011r. Nr 5 poz. 13 ze zm.) oraz art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2001r. Nr 142 poz. 1591 ze zm.). W § 2 pkt 1 uchwały ustalono stawkę opłaty w wysokości 0,05 zł za jedno zatrzymanie środka transportu na przystanku komunikacyjnym.

W uzasadnieniu uchwały wskazano, że konieczność jej podjęcia jest związana z utworzeniem na terenie Gminy Obrazów dwóch nowych przystanków komunikacyjnych zlokalizowanych przy drodze powiatowej nr 0738 w miejscowości Piekary. Stwierdzono, że podjęcie uchwały ze zaktualizowanym wykazem przystanków komunikacyjnych oraz wprowadzeniem jasnych zasad i warunków korzystania z nich, ułatwi organizację publicznego transportu drogowego przewoźnikom jak i wszystkim pasażerom.

W złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach skardze na powyższą uchwałę P.C. wniósł o stwierdzenie jej nieważności w części dotyczącej zapisu § 2 pkt 1 zarzucając naruszenie przepisów art. 87 ust. 2 i art. 94 Konsytuacji oraz art. 40 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, a także zasad praworządności i legalności wynikających z art. 7 Konstytucji RP. W konsekwencji, zdaniem skarżącego, organ naruszył art. 16 ust. 4 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym poprzez niezróżnicowanie opłaty (stawka stała 0,05 zł za zatrzymanie) ze względu na standard poszczególnych przystanków bądź wielkość pojazdów, jakimi są wykonywane przewozy, co doprowadziło do dyskryminacji mniejszych przewoźników, ustalenia stałej opłaty i to w ustawowo maksymalnej wysokości, przez co Rada Gminy w sposób wadliwy zrealizowała kompetencję zawartą w art. 16 ust. 4 o publicznym transporcie zbiorowym, a tym samym w sposób istotny naruszyła prawo. W skardze zarzucono także, że zaskarżona uchwała nie zawiera uzasadnienia w tej części, która dotyczy niedyskryminujących zasad ustalania opłat, co nie pozwala na wyjaśnienie motywów, jakimi kierował się organ przy jej uchwalaniu, przez co naruszył przepis art. 2 Konstytucji RP tj. zasadę demokratycznego państwa oraz przepis art. 7 Konstytucji RP, zgodnie z którym organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Wynikająca z tych przepisów zasada związania organów administracji publicznej prawem oznacza, że organy te, podejmując uchwałę, obowiązane są kierować się tymi wartościami, które są istotne z punktu widzenia porządku prawnego i przez niego chronione. Dlatego uchwały nie mogą być podejmowane w sposób arbitralny, bez odniesienia do okoliczności zaistniałych w stanie faktycznym oraz analizy stanu faktycznego i prawa.