Wyrok WSA w Kielcach z dnia 6 września 2018 r., sygn. I SA/Ke 219/18

Interpretacje podatkowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kuchta, Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak (spr.), Sędzia WSA Maria Grabowska, Protokolant Starszy inspektor sądowy Anna Adamczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 września 2018 r. sprawy ze skargi Gminy M. na interpretacją indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną.

Uzasadnienie

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej

z [...] r. nr [...] stwierdził, że stanowisko Gminy M. przedstawione we wniosku z 1 lutego 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania za działalność gospodarczą czynności polegających na prowadzeniu stołówek szkolnych oraz zapewnieniu pobytu i nauczania dzieci w oddziałach przedszkolnych po godz. 13.00, jest nieprawidłowe.

Przedstawiając stan faktyczny wnioskodawca wskazał, że jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Od 1 stycznia 2017 r. rozlicza VAT łącznie ze wszystkimi podległymi jednostkami budżetowymi. Wśród tych jednostek są jednostki budżetowe powołane do realizacji zadań własnych gminy, wynikających

z art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym

(tj. Dz.U.2017.1875), tj. edukacji publicznej. W Gminie są to szkoły podstawowe. Jako jednostki budżetowe Gminy organizują m.in. stołówki szkolne, które zapewniają wyżywienie dzieciom, personelowi nauczycielskiemu oraz pracownikom administracyjnym szkół zgodnie z art. 4 pkt 1 oraz art. 106 ustawy z 14 grudnia

2016 r. Prawo oświatowe (Dz.U.2017.59 ze zm.) - dalej u.p.o. Szkoły prowadzą stołówki szkolne dla własnych uczniów. Posiłki są przygotowywane dla uczniów, za które obciąża się rodziców minimalną odpłatnością. Szkoły organizują pobyt i nauczanie dzieci po godzinie 13.00. Na podstawie porozumienia rodzice finansują pobyt dzieci za symboliczną opłatę. Stosunek prawny z rodzicami dzieci z oddziałów przedszkolnych powstaje w oparciu o administracyjnoprawną metodę regulacji, która na dalszy plan spycha cywilnoprawny charakter zawieranych porozumień. Strony nie mają pełnej swobody w ustalaniu jej wysokości. Wysokość opłaty za pobyt i świadczenia ustalana jest w drodze stosownej uchwały rady gminy, podejmowanej w wykonaniu ustawowych obowiązków wynikających ze stosownych ustaw: ustawy o systemie oświaty i prawo oświatowe. Obowiązujące przepisy nadały pobieranej opłacie charakter symboliczny, nieekwiwalentny i ściśle regulowany przez przepisy prawa administracyjnego. Gmina nie działa w obrocie gospodarczym na zasadach konkurencji, ponieważ realizuje działalność statutową, nie ma wpływu na konkurencję na rynku szeroko rozumianych usług przedszkolnych i gastronomicznych.