Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 30 sierpnia 2018 r., sygn. I SA/Po 553/18

Podatek od nieruchomości; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Zygmont (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędzia WSA Karol Pawlicki Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 sierpnia 2018r. sprawy ze skargi A sp. z o. o. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za rok 2010 I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza z dnia [...] nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej A sp. z o. o. kwotę 579,00 zł ( pięćset siedemdziesiąt dziewięć złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I SA/Po [...]

UZASADNIENIE

Burmistrz M. decyzją z 01 marca 2013r., nr [...] 2013 odmówił Y. sp. z o.o. - Odział [...] w S., obecnie X. sp. z o.o. (dalej: "spółka") stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2010r. W powodach decyzji organ pierwszej instancji zaznaczył, że spółka pismem z 18 grudnia 2012 r. zwróciła się z wnioskiem o stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2007 - 2012. Do wniosku dołączyła skorygowane deklaracje na podatek od nieruchomości. Podniosła, że wartość budowli wykazana za 2010 r. została zawyżona o wartość urządzeń zlokalizowanych w stacjach redukcyjno-pomiarowych. Spółka stanęła na stanowisku, że urządzenia zlokalizowane w kontenerowych stacjach redukcyjno-pomiarowych nie powstają w procesie budowlanym, ani też nie są trwale związane z fundamentami w związku z czym nie stanowią one obiektów budowlanych w rozumieniu prawa budowlanego. Natomiast w ocenie organu pierwszej instancji pojęcie budowli, co do zasady obejmować powinno całość techniczno-użytkową, a zatem także wartość urządzeń, które determinują gospodarczą użyteczność budowli. Okoliczność, że urządzenia zlokalizowane w stacjach redukcyjno-pomiarowych nie są trwale związane z fundamentami, nie przesądza o tym, że nie będą one stanowiły obiektów budowlanych. Zwrócił przy tym uwagę, że na skutek wszczętego z urzędu postępowania w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2010 r. w stosunku do spółki wydał decyzję z 28 lutego 2013 r., w której określił wysokość zobowiązania podatkowego nie uwzględniając jakichkolwiek zmian w sposobie opodatkowania stacji redukcyjno-pomiarowych. Mając powyższe na uwadze organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, że w sprawie nie doszło do powstania nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2010 r.