Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 21 sierpnia 2018 r., sygn. II SA/Ol 512/18

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 sierpnia 2018 r. sprawy ze skargi M. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie przyznania pomocy na zagospodarowanie uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt administracyjnych sprawy wynika, że "[...]" ( dalej jako: "skarżąca) wnioskiem z dnia 12 lutego 2018 r. zwróciła się do Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w "[...]" z wnioskiem o przyznanie pomocy pieniężnej na zagospodarowanie, w szczególności na zakup materaca na łóżko, łóżka/wersalki, dywanu, kompletu talerzy, kompletu noży, zestawu sztućców, kołdry, maszynki do mielenia "Zelmer", miksera "Zelmer", pościeli i prześcieradła. Wskazała, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z córką "[...]" i utrzymuje się z zasiłku dla bezrobotnych, alimentów w wysokości 400 zł i zasiłku rodzinnego w kwocie 95 zł. Złożyła także dwa oświadczenia, z których wynika, że wynajmuje od osoby trzeciej pokój z dostępem do kuchni i łazienki, za który płaci 500 zł miesięcznie.

Decyzją z dnia 26 marca 2018 r., działający z upoważnienia starosty, Dyrektor Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w "[...]" (dalej jako: "organ I instancji") przyznał skarżącej pomoc na zagospodarowanie w wysokości 2.320 zł na pokrycie wydatków związanych z polepszeniem warunków mieszkaniowych i nadał decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że stosownie do art. 240 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (tekst jedn. Dz. U z 2017 r., poz. 697 ze zm., dalej jako: "ustawa o wspieraniu rodziny"), do pomocy dla osób usamodzielnianych, które przed dniem wejścia w życie ustawy opuściły rodzinę zastępczą, stosuje się przepisy dotychczasowe tj. ustawę z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej ( tekst jedn. Dz. U. z 2009 r., Nr 175, poz. 1362 ze zm., dalej jako: "u.p.s."). W myśl art. 88 ust. 1 pkt 5 u.p.s. osoba, która osiągnęła pełnoletność w rodzinie zastępczej zostaje objęta pomocą na zagospodarowanie w formie rzeczowej, a zgodnie z art. 88 ust. 2 tej ustawy, pomoc przysługuje osobie usamodzielnianej, w przypadku gdy umieszczenie w rodzinie zastępczej nastąpiło na podstawie orzeczenia sądu. Organ I instancji, wskazał, że skarżąca przebywała w rodzinie zastępczej na mocy orzeczenia sądu. Organ powołał się na treść § 6 ust. 1 rozporządzenia Ministra Polityki Społecznej z dnia 23 grudnia 2004 r. w sprawie udzielania pomocy na usamodzielnienie, kontynuowanie nauki oraz zagospodarowanie, zgodnie z którym wartość pomocy na zagospodarowanie ustala się jako równowartość kwoty nie wyższej niż 300% podstawy, a w myśl § 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 14 lipca 2015 r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej, od dnia 1 października 2015 r. kwota stanowiąca podstawę do ustalenia wysokości pomocy na zagospodarowanie w formie rzeczowej wynosi 1722 zł. Organ I instancji wyjaśnił, że pomocy udziela na zakup wersalki, dywanu, kompletu talerzy, kompletu sztućców, kołdry, maszynki do mielenia Zelmer i miksera Zelmer, a wartość rzeczy określono na podstawie średnich cen rynkowych, w oparciu o dotychczas dokonywane zakupy.