Wyrok WSA w Łodzi z dnia 7 sierpnia 2018 r., sygn. II SA/Łd 133/18

Pomoc społeczna

Dnia 7 sierpnia 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Barbara Rymaszewska Sędziowie Sędzia WSA Joanna Sekunda -Lenczewska Sędzia WSA Sławomir Wojciechowski (spr.) Protokolant Specjalista Anna Kośka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 sierpnia 2018 roku sprawy ze skargi M. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego 1) oddala skargę; 2) przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokatowi T. M. prowadzącemu Kancelarię Adwokacką w Ł. przy ulicy A kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych powiększoną o należny podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu. a.bł.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w S. decyzją z dnia [...] roku, nr [...], po rozpoznaniu odwołania M. R., utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta R. z dnia [...] roku, znak: [...] o odmowie umorzenia należności z tytułu wypłaconych osobie uprawnionej świadczeń z funduszu alimentacyjnego.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się w sposób następujący:

Burmistrz Miasta R. decyzją z dnia [...] roku, odmówił M. R. umorzenia należności z tytułu wypłaconych osobie uprawnionej - K. R. świadczeń z funduszu alimentacyjnego w okresie świadczeniowym 2008/2009, tj. od dnia 1 października 2008 roku do dnia 30 września 2009 roku w kwocie 2191,20 zł. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ wskazał przepis art. 2 pkt 10, art. 27 ust. 1 - 3 oraz art. 30 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 września 2007 roku o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (tekst jedn. Dz. U. z 2017 roku, poz. 489 ze zm., dalej jako: "ustawa"). W motywach rozstrzygnięcia organ wyjaśnił, iż decyzją z dnia [...] roku przyznano K. R. prawo do świadczeń z funduszu alimentacyjnego na ww. okres w kwocie 200 zł miesięcznie. Decyzją z dnia [...] roku M. R. został poinformowany o obowiązku zwrotu ww. należności wraz z odsetkami. W dniu 13 września 2017 roku zobowiązany wystąpił o umorzenie tych należności. W dniu 21 września 2017 roku organ wszczął postępowanie oraz wystąpił do Dyrektora Aresztu Śledczego w P. z wnioskiem o ustalenie sytuacji dochodowej, rodzinnej i zdrowotnej dłużnika alimentacyjnego. W ocenie organu, nie zachodzą podstawy do umorzenia wypłaconych świadczeń, bowiem dłużnik do chwili obecnej nie wykazywał dostatecznego zainteresowania oraz zaangażowania i starań w kierunku spłaty zaległości, nie podejmował inicjatywy w podjęciu pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności. Umorzenie należności byłoby nieuzasadnionym przerzucaniem na wszystkich podatników obowiązku utrzymania dziecka dłużnika. Dłużnik jest osobą zdolną do pracy.