Wyrok WSA w Krakowie z dnia 11 lipca 2018 r., sygn. II SA/Kr 727/18

Prawo miejscowe; Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tadeusz Kiełkowski (spr.) Sędziowie: WSA Krystyna Daniel WSA Iwona Niżnik- Dobosz Protokolant: starszy sekr. sądowy Beata Stefańczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2018 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego Kraków - Podgórze w Krakowie na uchwałę Nr XXXVI/252/2014 Rady Miejskiej Nowe Brzesko z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie: określenia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy i Miasta Nowe Brzesko stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości.

Uzasadnienie

Prokurator Rejonowy Kraków-Podgórze w Krakowie pismem z dnia 23 kwietnia 2018 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Nr XXXVI/252/2014 z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie określenia programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy i Miasta Nowe Brzesko. Jako podstawę prawną zaskarżenia Prokurator wskazał art. 8 § 1, art. 13 § 1, art. 50 § 1, art. 52 § 1 w zw. z art. 3 § 2 pkt 5, art. 53 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369). Prokurator podał, że zaskarża odnośną uchwałę w całości. Prokurator zarzucił zaskarżonej uchwale istotne naruszenie przepisów prawa, a to: 1) art. 11a ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1840) poprzez zaniechanie wskazania, pomimo ustawowego obowiązku, konkretnego lekarza weterynarii zapewniającego całodobową opiekę weterynaryjną w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt; 2) art. 11a ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt poprzez przekroczenie zakresu ustawowego upoważnienia dla ustanowienia aktu prawa miejscowego poprzez nałożenie na właścicieli odłowionych zwierząt w § 12 ust. 3 załącznika do przedmiotowej uchwały obowiązku zwrotu Gminie kosztów związanych z odłowieniem danego zwierzęcia, jego transportem, pobytem w Schronisku oraz kosztami udzielonej opieki lekarsko - weterynaryjnej; 3) art. 11a ust. 2 pkt 4 ustawy o ochronie zwierząt poprzez niewypełnienie obowiązku wynikającego z upoważnienia ustawowego i ogólnikowe uregulowanie kwestii dotyczącej obligatoryjnej sterylizacji albo kastracji zwierząt w schronisku dla zwierząt, bez wskazania konkretnie schroniska z podaniem jego adresu oraz lekarza weterynarii, w sytuacji gdy uchwała ustanawiająca program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt, podejmowana na podstawie art. 11a ustawy, powinna zawierać elementy wskazane jako obligatoryjne w art. 11a ust. 2 pkt 1-8 oraz w art. 11a ust. 5 ustawy, ze skonkretyzowaniem ich treści, w tym sposobu postępowania w określonych sytuacjach oraz wskazania podmiotów odpowiedzialnych za realizację poszczególnych zadań; 4) art. 11a ust. 2 pkt 6 ustawy o ochronie zwierząt poprzez niewypełnienie obowiązku wynikającego z upoważnienia ustawowego i nieuregulowanie kwestii dotyczącej usypiania ślepych miotów z terenu Gminy i Miasta Nowe Brzesko w sytuacji, gdy uchwała ustanawiająca program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt, podejmowana na podstawie art. 11 a ustawy, powinna zawierać elementy wskazane jako obligatoryjne w art. 11a ust. 2 pkt 1-8 oraz w art. 11a ust. 5 ustawy, ze skonkretyzowaniem ich treści, w tym sposobu postępowania w określonych sytuacjach oraz wskazania podmiotów odpowiedzialnych za realizację poszczególnych zadań; 5) art. 11a ust. 2 pkt 6 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy o ochronie zwierząt poprzez zapewnienie, z przekroczeniem upoważnienia ustawowego, w § 13 ust. 2 pkt 4 w załączniku do zaskarżonej uchwały, podanie środka usypiającego w celu ulżenia w cierpieniu zwierzęciu, w przypadku konieczności bezzwłocznego uśmiercenia, podczas gdy podanie środka usypiającego jest możliwe tylko w przypadkach określnych w ustawie o ochronie zwierząt po zapadnięciu decyzji o jego uśmierceniu wydanej przez podmiot wskazany w powołanej ustawie - art. 6 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 33 ustawy, podczas, gdy ani art. 11a ust. 1 i ust. 2 ustawy nie dawały takiego upoważnienia do ustanowienia takiego zapewnienia. Prokurator, powołując się na art. 147 § 1 p.p.s.a., wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w całości.