Wyrok WSA w Krakowie z dnia 13 lipca 2018 r., sygn. II SA/Kr 590/18

Planowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Łoboz (spr.) Sędziowie : Sędzia WSA Agnieszka Nawara-Dubiel Sędzia WSA Mirosław Bator Protokolant: Maksymilian Krzanowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 lipca 2018 r. sprawy ze skargi Wojewody Małopolskiego na uchwałę Rady Gminy Łużna nr XL/318/17 z dnia 29 września 2017 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Łużna - część działki Nr [...] w Biesnej I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości; II. zasądza od Gminy Łużna na rzecz strony skarżącej Wojewody Małopolskiego kwotę 480 zł (słownie: czterysta osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Skargę na uchwałę Rady Gminy Ł. z dnia 29 września 2017 r. Nr [...] w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy Ł. - część działki Nr [...] w B. złożył Wojewoda, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w całości. Wskazanej uchwale zarzucił istotne naruszenie prawa, a konkretnie przepisów art. 9 ust. 4, art. 15 ust. 1 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity: Dz.U. z 2017 r., poz. 1073 z późn. zm.).

Wojewoda wskazał, że działka ewid. nr [...] położona we wsi B., zgodnie z ustaleniami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Ł., przyjętego uchwałą Nr [...] z dnia 29 grudnia 1999 r. położona jest (zgodnie z rozdziałem 4. Struktura funkcjonalno - przestrzenna - zasady i kierunki rozwoju) w strefie przyrodniczo - funkcjonalnej, w której wyodrębniono strefę pogórzy, rolno-leśną, lokalnie osadniczą, obejmującą wzniesienia pogórzy w znacznym stopniu zalesione, oznaczoną cyfrą 2. Dla tych terenów ustalono że: niezalesione wierzchowiny odznaczają się rozległymi panoramami, zasługującymi na zachowanie. W zagospodarowaniu dominują użytki rolne z lasami i zadrzewieniami, zapewniające spójność węzłowych struktur przyrodniczych. Osadnictwo skupiać należy w przysiółkach i niszach, zahamowując tendencje do rozpraszania zabudowy. Stoki erozyjne i strome oraz nisze źródłowe potoków wymagają zalesień i zadrzewień. Pożądany rozwój rolnictwa i leśnictwa na podstawach ekologicznych. Możliwy rozwój turystyki i wypoczynku. Zgodnie z rysunkiem studium gminy Ł., większa część działki objętej zmianą planu miejscowego, przeznaczonej pod tereny zabudowy mieszkaniowej w strefie widokowej - [...], położona jest w strefie widokowo-krajobrazowej, dla której, zgodnie z opisem w legendzie, wprowadzono: ochronę przed nową zabudową, zalesieniem oraz liniami napowietrznymi. Istniejąca zabudowa do utrzymania, w obrębie istniejących siedlisk możliwość niewielkich uzupełnień, ewentualne zainwestowanie na warunkach szczególnych.