Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 21 czerwca 2018 r., sygn. VI SA/Wa 265/18

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym : Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Maliszewska po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji w sprawie ze skargi "N." Sp. z o.o. z siedzibą w [...] na decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej odmówić wstrzymania wykonania decyzji

Uzasadnienie

Strona skarżąca - "N." Sp. z o.o. z siedzibą w [...] - w złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skardze na decyzję decyzję Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w wysokości 100.000 zł, zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Skarżąca podniosła, że wynik finansowy spółki na dzień 30 listopada 2017 r. wykazywał stratę, ze względu na znaczny wzrost kosztów produkcji i wzrost kosztów płac. Wskazała, że posiada status zakładu pracy chronionej, a jej podstawową działalnością są usługi cateringowe na rzecz 40 szpitali. Z tą okolicznością wiąże się konieczność terminowego opłacania zobowiązań publicznoprawnych. Powstanie zaległości może spowodować utratę statusu zakładu pracy chronionej i utratę dofinansowania do kosztów zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Skarżąca zatrudnia 129 osób, w tym 75 osób niepełnosprawnych. Skarżąca podkreśliła, że, zajmując się zaopatrzeniem w żywność pacjentów szpitali, musi posiadać środki finansowe na zakup towarów służących do produkcji posiłków. Wysokość kary i posiadane przez skarżącą środki nie pozwalają na pokrycie wszelkich niezbędnych wydatków związanych z wyżywieniem pacjentów oraz zapłatę przedmiotowej kary. Spłata kary będzie musiała odbić się na jakości żywienia pacjentów, a w najgorszym wypadku spowoduje niezrealizowanie umowy o świadczenie usług i pozostawienie pacjentów bez wyżywienia. Skarżąca wskazała, że posiada kredyt w kwocie 2.500.000 zł, w związku z czym nie posiada zdolności do zaciągnięcia kolejnego kredytu.