Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 5 czerwca 2018 r., sygn. II SA/Ol 308/18

Administracyjne postępowanie

Dnia 5 czerwca 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie sędzia WSA Alicja Jaszczak - Sikora sędzia WSA Beata Jezielska (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 5 czerwca 2018 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Województwa na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie niedopuszczalności zażalenia w sprawie uzgodnienia projektu uchwały I. uchyla zaskarżone postanowienie; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz Województwa kwotę 580 zł (pięćset osiemdziesiąt złotych), tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Uchwałą Nr LVII/391/2017 z dnia 24 listopada 2017r. Rada Gminy Ełk, powołując się mi.n. na art. 23 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody (Dz.U. z 2016r. poz. 2134 ze zm. - tekst jednolity obowiązujący w dacie podjęcia uchwały - dalej jako: u.o.p.) odmówiła uzgodnienia projektu uchwały Sejmiku Województwa Warmińsko-Mazurskiego w sprawie Obszaru Chronionego Krajobrazu Jezior Orzyskich, ponieważ jej przyjęcie prowadziłoby do ograniczenia możliwości rozwojowych gminy wynikających z ustaleń obowiązującego studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Ełk w stopniu nieproporcjonalnym do wartości jaki obszar chronionego krajobrazu ma chronić. Jednocześnie stwierdzono, że warunkiem pozytywnego uzgodnienia projektu jest dokonanie wskazanych w uchwale zmian. W uzasadnieniu podniesiono, że ustalenia co do zakazu budowania nowych obiektów budowlanych w pasie szerokości 100m od linii rzecz, jezior i innych naturalnych zbiorników wodnych oraz brak sprecyzowania niektórych pojęć użytych w opiniowanym projekcie uchwały spowoduje ograniczenia możliwości rozwojowych gminy wynikających z ustaleń studium w stopniu nieproporcjonalnym do wartości jakie obszar chronionego krajobrazu ma chronić, a także naruszy zasadę równości podmiotów, która wymaga, aby przez wprowadzenie określonych regulacji nie dochodziło do dyskryminacji określonego kręgu podmiotów znajdujących się w tożsamej sytuacji faktycznej i prawnej.