Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 maja 2018 r., sygn. I SA/Ol 257/18

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Wiesława Pierechod Sędziowie sędzia WSA Renata Kantecka (sprawozdawca) sędzia WSA Jolanta Strumiłło po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 18 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. C. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie odmowy uchylenia kary porządkowej oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w O. (dalej: "organ II instancji", "organ odwoławczy") z dnia "[...]" utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. (dalej:"organ I instancji") z dnia "[...]" odmawiające uchylenia kary porządkowej w wysokości 2.000 zł nałożonej na B. C. (dalej: "strona", "skarżąca").

Z akt sprawy wynika, iż postanowieniem z dnia "[...]" organ I instancji działając, na podstawie art. 262 § 1 pkt 2 i § 5 w zw. z art. 263 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2017r., poz.201 ze zm., dalej jako "O.p.") nałożył na stronę karę porządkową. Z uzasadnienia ww. postanowienia wynikało, że karę tę nałożono z uwagi na niezastosowanie się przez stronę do pięciu prawidłowo wystosowanych i doręczonych wezwań, którymi zobowiązywano ją do złożenia wyjaśnień oraz przedłożenia stosownych dowodów, które wskazywałyby źródło pochodzenia środków finansowych na zakup samochodu osobowego marki "[...]".

W terminie 7 dni od dnia doręczenia ww. postanowienia skarżąca wystąpiła z wnioskiem o uchylenie nałożonej kary pieniężnej. Strona wniosła o uznanie jej "usprawiedliwienia za uzasadnione, albowiem brak odpowiedzi na kolejne wezwania wynikał z tego, iż nie jest w stanie już nic nowego dodać ponad to co wyjaśniła".

Organ I instancji nie uwzględnił wniosku strony i odmówił uchylenia kary porządkowej. Uznał, że strona nie dołożyła starań w celu zadośćuczynienia wezwaniom organu z: 24 czerwca, 2 i 30 sierpnia, 19 września i 16 października 2017 r. Stwierdził, że strona nie zastosowała się do wezwań organu i nie udzieliła żadnych wyjaśnień. Nadto, we wniosku z dnia 20 grudnia 2017r. także nie przedstawiła żadnych okoliczności usprawiedliwiających brak reakcji na wezwania organu podatkowego. Organ nie dał wiary jej wyjaśnieniom, iż podmioty prowadzące działalność gospodarczą dokonały transakcji o znacznej wartości i nie posiadają w tym zakresie żadnych dowodów.