Wyrok WSA w Lublinie z dnia 25 maja 2018 r., sygn. I SA/Lu 968/17

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Wałejko Sędziowie WSA Wiesława Achrymowicz (sprawozdawca), WSA Krystyna Czajecka-Szpringer Protokolant referent stażysta Marcin Ścibor po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 maja 2018 r. sprawy ze skargi H. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie podatku od nieruchomości za 2009r. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Wójta Gminy K. z dnia [...] nr [...], a także postanowienie Wójta Gminy K. z dnia [...] nr [...] i poprzedzającą je decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...]

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze (organ), po rozpatrzeniu odwołania H. G. (podatnik), utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy K. (organ I instancji) z dnia [...] r. odmawiającą uchylenia - w wyniku wznowienia postępowania podatkowego - ostatecznej decyzji organu I instancji z dnia [...] r. w przedmiocie ustalenia podatnikowi zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2009 r. w kwocie [...]zł.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ wyjaśnił, że decyzja organu I instancji z dnia [...] r. ustalająca podatnikowi wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2009 r. została prawidłowo doręczona w dniu [...] grudnia 2009 r.

Z kolei w dniu [...] marca 2011 r. do organu I instancji wpłynął wniosek podatnika o wznowienie postępowań podatkowych zakończonych ostatecznymi decyzjami dotyczącymi podatku od nieruchomości za lata podatkowe 2004 - 2009. Zdaniem podatnika decyzje objęte wnioskiem o wznowienie zostały wydane pomimo przedawnienia zobowiązań podatkowych, do którego doszło - według podatnika - z końcem 1987 r. Postępowania podatkowe zostały wszczęte dopiero w 2009 r., pomimo że podatnik złożył deklaracje podatkowe. Ponadto postanowienia wydawane w toku postępowań podatkowych zawierały błędne pouczenia o braku możliwości ich zaskarżenia, co może stanowić przesłankę do stwierdzenia nieważności na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 i 7 ustawy Kodeks postępowania administracyjnego.