Postanowienie WSA w Poznaniu z dnia 30 kwietnia 2018 r., sygn. I SA/Po 232/18
Prawo pomocy
Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu - Violetta Mielcarek po rozpoznaniu w dniu 30 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi A na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2012 r. postanawia: odmówić skarżącej przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
Uzasadnienie
A (dalej jako: "skarżąca", "wnioskodawca", "spółka"), reprezentowana przez pełnomocnika, pismem z dnia [...] wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na wskazaną w sentencji decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego. W skardze wniosła m.in. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w całości.
Następnie skarżąca złożyła sporządzony na urzędowym formularzu w dniu [...] wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym poprzez zwolnienie od kosztów sądowych. W uzasadnieniu wniosku podała, że nie ma dostatecznych środków na uiszczenie kosztów sądowych w związku z licznymi problemami z odzyskaniem własnych wierzytelności. Wskazała, że o złej sytuacji ekonomicznej świadczy otwarcie postępowania restrukturyzacyjnego. W obecnej sytuacji nie jest w stanie pozyskać środków finansowych na uiszczenie wpisu od skargi. Konieczność wpłaty tak dużego zobowiązania na obecnym etapie postępowania restrukturyzacyjnego oznaczałaby zachwianie bieżącej sytuacji ekonomicznej. Spółka podała, że kapitał zakładowy wynosi [...], wartość środków trwałych wnioskodawcy według bilansu na ostatni rok [...], zysk za ostatni rok obrotowy według bilansu [...], stan rachunków bankowych na koniec miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku: w B [...], C [...], D [...] . Skarżąca podała, że stan środków w kasie na dzień [...] to kwota [...]. Skarżąca podała, że zobowiązania spółki z umów leasingu to kwota [...], kredytów [...]. Nadto wynagrodzenia pracownicze wynoszą [...], zobowiązania podatkowe [...], ubezpieczenia [...], media [...]. Łącznie miesięczne zobowiązania spółki to [...]. Spółka posiada nieruchomość w O przy ul. T [...], która jest obciążona hipoteką na rzecz C.