Wyrok WSA w Łodzi z dnia 4 kwietnia 2018 r., sygn. I SA/Łd 1079/17

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Adamczyk Sędziowie: Sędzia WSA Bożena Kasprzak (spr.) Sędzia WSA Cezary Koziński Protokolant: St. sekretarz sądowy Edyta Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2018 r. sprawy ze skargi A. B. na indywidualną interpretację Wójta Gminy B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną interpretacją z dnia [...] r. Wójt Gminy B. stwierdził, że stanowisko A. B. przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2017 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W uzasadnieniu powyższej interpretacji przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pismem z dnia 30 maja 2017 r. A. B. wystąpiła z wnioskiem o indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego. Wskazała, że w związku z wejściem w życie ustawy o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz. U z 2016 r. poz.961 - dalej jako: u.i.e.w.) zmianie uległa definicja obiektu budowlanego. Art. 2 u.i.e.w. wprowadza nową definicję, zgodnie z którą elektrownia wiatrowa jest budowlą w rozumieniu przepisów Prawa budowlanego, składającą się co najmniej z fundamentu, wieży oraz elementów technicznych o mocy większej niż mikroinstalacja. Do elementów technicznych u.i.e.w. zalicza z kolei wirnik z zespołem łopat, zespół przeniesienia napędu, generator prądotwórczy, układy sterowania i zespół gondoli wraz z mocowaniem i mechanizmem obrotu. W opinii strony istnieją istotne przesłanki przemawiające za stwierdzeniem, że u.i.e.w. nie powoduje jakiejkolwiek zmiany zakresu opodatkowania inwestycji podatkiem od nieruchomości, ani wysokości tego podatku. Zaznacza ponadto, że sama treść uzasadnienia projektu u.i.e.w. nie wskazuje, że celem regulacji jest dokonanie zmian w zakresie podatku od nieruchomości, a jej celem jest jedynie wprowadzenie obowiązku szerszego stosowania Prawa budowlanego do części niebudowlanych elektrowni wiatrowych. Wskazuje także, że gdyby ustawodawca chciał dokonać w tak ważnej dla regulowanej działalności materii zmian, uczyniłby do nich stosowny komentarz w uzasadnieniu. Nałożenie obowiązków podatkowych musi być precyzyjne, przejrzyste i jasne, a nie przypadkowe i niedookreślone, jak ma to miejsce w analizowanym przypadku. Jak podnosi dalej wnioskodawczyni, ewentualne opodatkowanie elektrowni wiatrowych spowodowałoby w praktyce nierówne traktowanie m.in. w stosunku do inwestorów posiadających elektrownie konwencjonalne, baterie koksownicze i piece przemysłowe, czy panele fotowoltaiczne, w przypadku których opodatkowaniu podlegają tylko części budowlane tych urządzeń. Zmiana zasad opodatkowania tylko jednej technologii może być zatem interpretowana jako uniemożliwienie jej konkurencji z konwencjonalnymi źródłami wytwarzania energii oraz innymi źródłami odnawialnymi. Prowadziłoby to bowiem wprost do obniżenia konkurencyjności energii wytworzonej z elektrowni wiatrowych. Dalej wnioskodawczyni wskazuje, że prawo podatkowe ma charakter autonomiczny, w związku z czym nie jest dopuszczalne automatyczne odwołanie się do definicji uregulowanych w innych gałęziach prawa, jeśli nie wynika to wprost z przepisów prawa podatkowego. Definicja budowli może mieć tylko taką treść, która została jej nadana w ustawie podatkowej - w tym przypadku w ustawie z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2016 r., poz 716 ze zm. - dalej jako u.p.o.l.). Ustawa o inwestycjach nie jest ustawą podatkową ani ustawą, do której ustawa podatkowa odsyła. Tymczasem jedynie takie ustawy mogą, w świetle obowiązujących zasad konstytucyjnych, nakładać na obywateli obowiązki podatkowe. Strona zauważyła również, że wykreślenie z definicji budowli "elektrowni wiatrowych" nadal nie zmienia otwartego charakteru wyliczenia, co jest urządzeniem technicznym niepodlegającym opodatkowaniu. Katalog ten nadal jest otwarty. Ponadto, elementy techniczne nie mogą stanowić części obiektu budowlanego, a zatem i budowli, gdyż odbiegają od znaczenia "urządzeń instalacyjnych" wg Prawa budowlanego, nie mogą zatem być opodatkowane podatkiem od nieruchomości. Z kolei urządzenia techniczne, jako urządzenia o przeznaczeniu typowo technicznym i przemysłowym charakterze, nie są zbudowane z wyrobów budowlanych, nie mogą zatem stanowić obiektu budowlanego wg. nowelizacji Prawa budowlanego. Dalej strona wskazała, iż wydaje się, że na zasady opodatkowania nie wpływa także wprowadzenie "elektrowni wiatrowych" do załącznika Prawa budowlanego w Kategorii XXIX. Załącznik ten, zdaniem strony, służy innym celom: wprowadza podział obiektów na wymagające lub nie pozwolenia na budowę oraz pozwolenia na użytkowanie, a także do kalkulacji kar w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w zakresie obiektu budowlanego z projektem. Nawet wskazanie we wspomnianym wyżej załączniku "elektrowni wiatrowej", zdaniem wnioskodawczyni, nie zmienia faktu, że może ona być opodatkowana jako "inne urządzenie techniczne". Wnioskodawczyni wskazała na znaczący zbiór orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego jednoznacznie potwierdzający przedstawione argumenty oraz załączyła kopie kilku interpretacji podatkowych, w których organy podatkowe zaprezentowały wykładnię zbieżną ze stanowiskiem strony.