Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 1 marca 2018 r., sygn. I SA/Rz 51/18

Podatek od towarów i usług; Interpretacje podatkowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Piotr Popek Sędzia WSA Małgorzata Niedobylska Asesor WSA Jacek Boratyn / spr./ Protokolant sekr. sąd. Joanna Kulasa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 marca 2018 r. sprawy ze skargi Gminy Miejskiej P. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną interpretację, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz skarżącej Gminy Miejskiej P. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, interpretacją indywidualną z dnia 6 grudnia 2017 r., nr 0111-KDIB3-2.4012.621.2017.1.ASZ, uznał za nieprawidłowe stanowisko Gminy Miejskiej Przemyśl - zwanej dalej skarżącą, odnośnie interpretacji przepisów o podatku od towarów i usług, w zakresie opodatkowania opłat za wydawanie duplikatów świadectw, a także za wyżywienie dzieci i ich pobyt w placówkach przedszkolnych, ponad pięć godzin dziennie.

Wnioskiem z 5 października 2017 r., skarżąca zwróciła się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie jej interpretacji indywidualnej. Z przedstawionego przez nią opisu stanu faktycznego wynika, że będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadzi ze swoimi jednostkami i zakładami budżetowymi scentralizowane rozliczenia w zakresie podatku od towarów i usług.

W celu realizacji zadań własnych w zakresie edukacji, skarżąca prowadzi placówki oświatowe, tj. przedszkola, szkoły, placówki oświatowo-wychowawcze.

W prowadzonych przez skarżącą przedszkolach funkcjonują oddziały ośmiogodzinne, w ramach których zajęcia, w wymiarze pięciu godzin dziennie, finansowane są z jej budżetu, natomiast zajęcia w pozostałym zakresie są finansowane przez rodziców dzieci, którzy z tego tytułu wnoszą opłaty, w wysokości 1 zł za godzinę. Podstawą wnoszenia tych opłat jest art. 14 ust. 5 a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2017 r. poz. 2198 z późn. zm., zwanej dalej ustawą o systemie oświaty). Opłaty za nauczanie i wychowanie naliczane są na podstawie uchwały rady miejskiej, i mają one charakter symboliczny, nieekwiwalentny i wynikają z przepisów prawa. Nie stanowią więc ceny.