Wyrok WSA w Łodzi z dnia 22 marca 2018 r., sygn. I SA/Łd 1104/17

Podatek od towarów i usług; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda Sędzia WSA Joanna Tarno Protokolant: St. sekretarz sądowy Alina Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 marca 2018 r. sprawy ze skargi K. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr UNP:[...] [...] w przedmiocie uchylenia w całości decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiąc wrzesień 2010 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za październik 2010r. i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania organowi pierwszej instancji oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] września 2017 r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej uchylił decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w K. z [...] lutego 2017 r., określającą K.P. zobowiązanie podatkowe w podatku VAT za wrzesień 2010 r. oraz nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym VAT do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za październik 2010 r. w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ.

Uzasadniając podjętą decyzję Dyrektor Izby Administracji Skarbowej wskazał na wstępie, że zobowiązania w podatku VAT za wrzesień i październik 2010r. - co do zasady - winny ulec przedawnieniu z końcem 2015 r. Jednak, jak wskazał Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. w dniu 20 listopada 2015 r. wobec podatnika wszczęte zostało dochodzenie w sprawie o przestępstwo skarbowe dotyczące nieprawidłowości w zakresie podatku VAT m.in. za wrzesień i październik 2010 r. O tym fakcie organ w dniu 14 grudnia 2015 r. (tj. przed upływem terminu przedawnienia tegoż zobowiązania) zawiadomił podatnika pismem z 4 grudnia 2015r. (w trybie art. 70c o.p.).

Mając na uwadze, iż w odwołaniu strona kwestionuje dokonanie przez organ zawiadomienia podatnika o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego wskazano, iż możliwość doręczenia korespondencji dorosłemu domownikowi, w przypadku nieobecności adresata, przewidziana została w art. 149 o.p. Brak jest tym samym podstaw do kwestionowania skuteczności w/w doręczenia. Tym samym zastosowanie w sprawie znajduje przepis art. 70 § 6 pkt 1 o.p., a bieg terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych (za wrzesień i październik 2010 r.), zgodnie z tym przepisem uległ zawieszeniu z dniem wszczęcia postępowania w sprawie o przestępstwo skarbowe.