Obowiązek starannego wyjaśnienia okoliczności faktycznych przez organy pomocy społecznej - Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 6 lutego 2018 r., sygn. II SA/Ol 957/17
Organy pomocy społecznej, dokonując wyboru domu pomocy społecznej, do którego ma być skierowana osoba, są zobowiązane do uwzględnienia indywidualnych potrzeb tej osoby, w tym jej poczucia bezpieczeństwa oraz standardów świadczonych usług, a także do przeprowadzenia wszechstronnej i szczegółowej oceny zebranych dowodów i okoliczności sprawy.
Administracyjne postępowanie; Pomoc społeczna
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Referent Małgorzata Gaida po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lutego 2018 r. sprawy ze skargi E.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie skierowania do innego domu pomocy społecznej I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; II. przyznaje od Skarbu Państwa- Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na rzecz adwokata E.O. kwotę 240 zł (słownie: dwieście czterdzieści złotych), powiększoną o należny podatek VAT tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 3 lipca 2017 r. Burmistrz "[...]" (dalej jako: "organ pierwszej instancji") odmówił skierowania "[...]" (dalej jako: "skarżąca") do innego domu pomocy społecznej.
W uzasadnieniu decyzji organ pierwszej instancji podniósł, że skarżąca wniosła
o skierowanie jej do jednego z wymienionych we wniosku domów pomocy społecznej, znajdujących się w "[...]". Podał, że na dochód skarżącej składa się renta socjalna i zasiłek pielęgnacyjny w łącznej wysokości 887,40 zł. Skarżąca jest osobą całkowicie niezdolną do pracy z uwagi na datującą się od dzieciństwa niepełnosprawność. Wielokrotnie była hospitalizowana "[...]". Podniósł, że Sąd Rejonowy w "[...]" w dniu 25 października 2010 r. postanowił o umieszczeniu skarżącej w domu pomocy społecznej bez jej zgody. W dniu 21 czerwca 2011 r. organ pierwszej instancji wydał decyzję o skierowaniu skarżącej do Domu Pomocy Społecznej w "[...]", w którym skarżąca przebywała do 2 stycznia 2014 r. Następnie, na wniosek skarżącej, skierowano ją do DPS w "[...]", gdzie przebywała w dacie wydania przedmiotowej decyzji. Organ stwierdził, że placówka ta znajduje się w rejestrze Wojewody "[...]" i skarżąca ma w niej zapewnioną opiekę zgodną ze standardami DPS. Wskazał, że stosownie do art. 61 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, dopłaca do pobytu skarżącej w tym DPS kwotę 2.563,82 zł miesięcznie, natomiast w przypadku uwzględnienia wniosku koszty te zwiększyłyby się do kwoty 5.260,22 zł. Organ pierwszej instancji przedstawił ponadto wysokość środków finansowych przeznaczonych przez Gminę na opłacenie pobytu podopiecznych w DPS. Wskazał, że w dacie wydania decyzji brakowało na zabezpieczenie wydatków na ten cel w okresie od lipca do grudnia 2017 r. - 189.486,61 zł i w tej sytuacji Gmina nie mogła zwiększyć wydatków przeznaczonych na jedną osobę, tym bardziej, że trzy osoby oczekiwały na umieszczenie w DPS. Organ zaproponował skarżącej umieszczenie w DPS na terenie województwa "[...]", w których wydatki na pobyt skarżącej wynosiłyby od 2.800 zł do 3.500 zł miesięcznie.