Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 27 lutego 2018 r., sygn. I SA/Ol 42/18

Ulgi podatkowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Przemysław Krzykowski, Sędziowie sędzia WSA Wojciech Czajkowski (sprawozdawca), asesor WSA Katarzyna Górska, Protokolant stażysta Karolina Arkita, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2018r. sprawy ze skargi K. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej) z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie rozłożenia na raty zapłaty zaległości podatkowych w podatku od towarów i usług oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia 29 lutego 2016 r. K.T. wniósł do Naczelnika Urzędu Skarbowego o rozłożenie na raty, płatne w okresie 4 lat, zaległości podatkowych w podatku VAT za lata 2011-2013 w kwocie 1.000.699 zł, wraz z odsetkami za zwłokę, wynikających z decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej. Uzupełniając wniosek, pismem z dnia 1 marca 2016 r. strona wniosła o wyłączenie naliczania odsetek od zaległości za okres postępowania toczącego się przed Dyrektorem Urzędu Kontroli Skarbowej oraz w postępowaniu odwoławczym przed Dyrektorem Izby Skarbowej.

Decyzją z dnia "[...]" Naczelnik Urzędu Skarbowego rozłożył na 48 rat zapłatę zaległości podatkowych z tytułu podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia 2011r. do sierpnia 2013r. w łącznej kwocie 1.000.699 zł, wraz z odsetkami za zwłokę w łącznej wysokości 359.392 zł. Jednocześnie stwierdził, że wniosek strony o wyłączenie okresów naliczania odsetek za zwłokę nie mógł zostać uwzględniony, albowiem przedłużenie postępowania nastąpiło z przyczyn niezależnych od organów.

Utrzymując tę decyzję w mocy, w uzasadnieniu rozstrzygnięcia z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej powołał m.in. przepisy art. 67a § 1 pkt 2 w zw. z art. 67b § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej (dalej jako: "O.p.") oraz art. 24 ust 5 i 6 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (dalej: "u.k.s.") w zw. z art. 54 § 1 pkt 3 i art. 139 § 2 i 3 Ordynacji. Stwierdził, że podejmowanie działań przez organy podatkowe, czy to z własnej inicjatywy, czy też w związku z wystąpieniem strony, jeśli jest ono zgodne z przepisami postępowania podatkowego, nie może być traktowane jako niezałatwienie sprawy w terminie, z przyczyn leżących po stronie organu. Również korzystanie przez podatnika z uprawnień procesowych, w sposób niewskazujący na ich nadużywanie, nie może być uznawane jako przyczynienie się do opóźnienia w załatwieniu sprawy.