Wyrok WSA w Kielcach z dnia 22 lutego 2018 r., sygn. I SA/Ke 15/18

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak, Sędzia WSA Danuta Kuchta, Protokolant Starszy inspektor sądowy Anna Szyszka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 lutego 2018 r. sprawy ze skargi R. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z [...]r. nr [...] w przedmiocie ustalenia podatku od nieruchomości na 2012 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta S. z [...] r. znak: [...] ustalającą R.s. podatek od nieruchomości na rok 2012 w kwocie 8.530 zł.

W uzasadnieniu decyzji Kolegium wskazało, że R.s. nie dopełnił obowiązku zgłoszenia do opodatkowania wszystkich posiadanych przedmiotów opodatkowania tj.: budynku o numerze ewidencyjnym 1341/13;2. Dopiero 18 stycznia 2017 r. podatnik w informacji w sprawie podatku od nieruchomości, rolnego i leśnego na rok 2017 zgłosił inwentaryzację ww. budynku oraz podział działek.

Organ ustalił, że R.s. jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą od 19 lutego 1997 r., miejscem działalności gospodarczej jest nieruchomość położona w S.przy ulicy P.1 oraz ul. P. 3. Jak wynika z ewidencji gruntów i budynków nieruchomość strony posiada łączną powierzchnie 4.706 m2 oznaczoną Bi, składa się z działek ewidencyjnych nr 1341/24, nr 1341/27, nr 1398/7, 1398/7 nr 1398/16 i zabudowana jest budynkiem przemysłowym oraz budynkiem magazynowym. Na podstawie oględzin i pomiaru budynku organ ustalił, że powierzchnia budynku niezgłoszonego przez stronę do opodatkowania wynosi 421,65 m2. Nieruchomość została wpisana do ewidencji środków trwałych przedsiębiorcy, co przesadza o jej gospodarczym przeznaczeniu i zastosowaniu stawki podatku związanej z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Odnosząc się do zarzutu odwołania, że wymiar podatku od nieruchomości za 2012 rok został ustalony ostateczną decyzją organu z 26 stycznia 2012 r., że korzysta z powagi rzeczy osądzonej, oraz że zobowiązanie wygasło przez zapłatę, Kolegium wyjaśniło, że każdy z przedmiotów opodatkowania wymienionych