Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 26 stycznia 2018 r., sygn. I SA/Wa 2175/17

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Sędzia WSA Dariusz Chaciński po rozpoznaniu w dniu 26 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego dla [...] na orzeczenie Komisji [...] z dnia [...] grudnia 2002 r. nr [...] w przedmiocie przeniesienia własności nieruchomości postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Prokurator Rejonowy [...] dla [...] (dalej: "Prokurator") wniósł skargę na orzeczenie Komisji [...] z [...] grudnia 2002 r., nr [...] (dalej: "orzeczenie").

W uzasadnieniu wskazał, że jego legitymacja do wniesienia skargi wynika z art. 52 i 53 p.p.s.a. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 czerwca 2017 roku, to jest przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 roku o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 roku, poz. 953, dalej : "ustawa nowelizująca"). Wskazuje na to przepis art. 17 ust. 2 ustawy nowelizującej, zgodnie z którym przepisy art. 52 i 53 p.p.s.a. w brzmieniu nią nadanym stosuje się do aktów i czynności podjętych po dniu wejścia w życie ustawy.

Prokurator wskazał następnie, że brzmienie art. 52 § 1 p.p.s.a. zarówno przed jak i po nowelizacji zakłada zwolnienie z obowiązku wyczerpania środków zaskarżenia, jeżeli przysługiwały one od aktu lub czynności będącego przedmiotem skargi. Po wejściu w życie ustawy nowelizującej, prokurator może wnieść skargę w terminie 6 miesięcy od dnia doręczenia stronie rozstrzygnięcia w indywidualnej sprawie a w pozostałych przypadkach w terminie sześciu miesięcy od dnia wejścia w życie aktu lub podjęcia innej czynności uzasadniającej wniesienie skargi.

Prokurator podkreślił, że opisany wyżej tryb zaskarżania winien być skonfrontowany ze specyfiką przedmiotu zaskarżenia, jakim jest orzeczenie Komisji [...] (Komisja). Powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 marca 2013 roku, sygn. akt K 25/10 oraz wyrok tutejszego sądu z dnia 14 kwietnia 2015 roku sygn. akt I SA/Wa 2479/14 i wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 kwietnia 2017 roku sygn. akt. II OSK 2099/15 wywiódł, że orzeczenia Komisji podlegają kontroli sądowoadministracyjnej. W ocenie Prokuratora podzielić należy pogląd wyrażony przez tutejszy sąd w wyroku z dnia 14 kwietnia 2015 roku sygn. akt I SA/Wa 2479/14, że w stosunku do skarżącego nie zwolnionego z obowiązku wyczerpania środków zaskarżenia zastosowanie winien mieć art. 52 § 4 p.p.s.a. w związku z art. 53 § 2 p.p.s.a. w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 czerwca 2017 roku, bowiem od orzeczenia Komisji nie przysługuje środek odwoławczy. Prokurator nie podzielił odmiennego stanowiska wyrażonego w tej kwestii przez NSA w wyroku z dnia 28 kwietnia 2017 roku, w którym przyjęto, że w sprawach skarg na orzeczenia Komisji art. 52 § 4 p.p.s.a. nie może mieć zastosowania