Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 11 stycznia 2018 r., sygn. II SA/Sz 898/17

Drogi publiczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel, Sędziowie Sędzia WSA Renata Bukowiecka-Kleczaj (spr.), Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Protokolant starszy sekretarz sądowy Anita Jałoszyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...], [...] w przedmiocie nałożenia obowiązku zapłaty kosztów za usunięcie, przechowywanie i oszacowanie pojazdu uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty G. z dnia [....] r. nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r., nr [...] Starosta [...], działając na podstawie art. 130 a ust. 10 h ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym, nałożył na J. K. obowiązek zapłaty kwoty [...]zł tytułem kosztów związanych z usunięciem, przechowywaniem i oszacowaniem pojazdu [...] o numerze rejestracyjnym [...], w stosunku do którego to pojazdu Sąd Rejonowy w G. wydał w dniu [...] r., sygn. akt [...] postanowienie o przepadku na rzecz Powiatu [...].

Po rozpoznaniu odwołania wniesionego od tej decyzji przez J. K. Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

Kolegium za uzasadniony uznało argument strony dotyczący kwestii błędnego ustalenia przez organ I instancji właściciela pojazdu marki [...] nr rej. [...]. Organ odwoławczy wyjaśnił, że w aktach sprawy znajduje się kopia umowy sprzedaży ww. pojazdu, z której wynika, iż jego nabywcą jest J. K. nie zaś J. K.. Podobnie w zgłoszeniu sprzedaży pojazdu dokonanym przez M. P. (sprzedającego ww. pojazd) jako nabywca wskazany jest J. K.. Również w piśmie Komendanta Komisariatu Policji w N. z dnia [...] r., jako właściciel przedmiotowego pojazdu widnieje J. K.. Z kolei w notatce urzędowej st. sierż. M. K. z dnia [...] r. podano, że imię J. zostało wpisane omyłkowo, zaś dane właściciela pojazdu to J. K.. Wobec powyższego Kolegium uznało, że choć w sprawie nie budzi wątpliwości, że pojazd objęty wnioskiem został usunięty z drogi w związku z kierowaniem pojazdem w stanie nietrzeźwości lub w stanie po użyciu alkoholu albo środka działającego podobnie do alkoholu, jednakże w obliczu twierdzenia skarżącego, że nie jest i nigdy nie był właścicielem pojazdu marki [...] nr rej. [...] a także dokumentów w postaci umowy sprzedaży i zgłoszenia sprzedaży tego pojazdu, z których wynika, że jego właścicielem jest J. K. nie zaś J. K., okoliczność, że stroną postępowania a w konsekwencji osobą zobowiązaną do zapłaty kosztów związanych z usunięciem, przechowywaniem i oszacowaniem pojazdu jest J. K. budzi zasadnicze wątpliwości, które organ I instancji winien wyeliminować.