Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 stycznia 2018 r., sygn. I SA/Po 917/17

Podatek dochodowy od osób prawnych; Interpretacje podatkowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz Protokolant: sekretarz sądowy Krzysztof Dzierzgowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi [...] na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę.

Uzasadnienie

1.1. Pismem z dnia 28 grudnia 2016 r. X. sp. z o.o. z siedzibą w P. (dalej zwana również skarżącą lub wnioskodawczynią) zwróciła się z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia wierzytelności nieściągalnej do kosztów uzyskania przychodu.

1.2. Skarżąca przedstawiła opis stanu faktycznego, zgodnie z którym w dniu 22 lutego 2012 r. jej pełnomocnik wezwał F(1) sp. z o.o. s.k.a. (dalej zwaną również dłużnikiem) do zapłaty wynagrodzenia za wykonane usługi wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wymagalności do dnia zapłaty. Wierzytelność wynika z faktur z dnia 02 maja 2011 r. oraz 01 grudnia 2010 r., których przedmiotem była ekspozycja reklam. Wierzytelności powstałe na podstawie powyższych faktur zakwalifikowano jako przychody należne. Z uwagi na nieuregulowanie należności, które w porozumieniu z dnia 26 września 2011 r. dłużnik uznał w całości i bez zastrzeżeń za swój dług, dnia 8 maja 2012 r. wniesiono pozew o zapłatę w postępowaniu nakazowym. Dnia 6 czerwca 2012 r. Sąd Okręgowy w P. Wydział IX Gospodarczy orzekł, że dłużnik w ciągu 2 tygodni od dnia doręczenia nakazu zobowiązany jest zapłacić należną kwotę wraz z odsetkami ustawowymi, a także zwrot kosztów opłaty sądowej oraz kosztów zastępstwa procesowego. W dniu 20 sierpnia 2012 r. wydano postanowienie nadające nakazowi klauzulę wykonalności. Dłużnik w żadnej części nie wykonał prawomocnego orzeczenia. W związku z powyższym w dniu 4 października 2012 r. złożono do Komornika Sądowego wniosek o wszczęcie egzekucji względem dłużnika, zaznaczając przy tym, że roszczenie ma być egzekwowane poprzez zajęcie rachunków bankowych, wierzytelności oraz ruchomości dłużnika. Zawiadomienie o zajęciu rachunku bankowego i zakazie wypłat zostało przekazane przez Komornika pełnomocnikowi wnioskodawczyni oraz bankowi dnia 16 października 2012 r. Następnie nastąpiło wysłuchanie skarżącej jako wierzyciela. Komornik Sądowy w piśmie z dnia 27 marca 2013 r. wskazał, że podjęte czynności egzekucyjne pozostają bezskuteczne. Poszukiwanie majątku dłużnika nie przyniosło pozytywnego rezultatu. Komornik Sądowy poinformował, że postępowanie egzekucyjne będzie umorzone. W dniu 27 czerwca 2013 r. skarżąca za pośrednictwem pełnomocnika wniosła do Komornika o zawieszenie postępowania, gdyż miała nadzieje na ewentualne wyjawienie jakiegokolwiek majątku przez dłużnika. Na podstawie powyższego wniosku Komornik Sądowy nie wydał zapowiadanego postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego, lecz czasowo zawiesił postępowanie egzekucyjne. W związku z nie wyjawieniem przez wierzyciela żadnych elementów majątku dłużnika, nie wniesiono o podjęcie zawieszonego postępowania egzekucyjnego. W efekcie w dniu 05 sierpnia 2014 r. Komornik Sądowy wydał postanowienie na podstawie, którego zakończył postępowanie egzekucyjne w sprawie co do należności wierzyciela oraz ustalił koszty egzekucyjne. W listopadzie 2016 r. skarżąca dokonała w swoich księgach rachunkowych odpisu wskazanych powyżej wierzytelności jako wierzytelności nieściągalnych, gdyż zgodnie z jej najlepszą wiedzą dłużnik nie dysponuje żadnym majątkiem, z którego mógłby próbować dochodzić zaspokojenia wierzytelności. Zaznaczono również, że wierzytelności te nie uległy przedawnieniu. Uzupełniając na wezwanie organu wniosek o wydanie interpretacji wskazano, że Komornik Sądowy w piśmie z dnia 27 marca 2013 r. dotyczącym wysłuchania wierzyciela przed zawieszeniem lub umorzeniem postępowania w trybie art. 827 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 1822 ze zm. - dalej w skrócie: "k.p.c.") stwierdził, że "postępowanie egzekucyjne w powyższej sprawie będzie umorzone. Podjęte czynności egzekucyjne pozostają bezskuteczne. Poszukiwanie majątku dłużnika nie odniosło pozytywnego rezultatu. Urzędy, do których komornik się zwrócił o udzielenie informacji nie wskazały żadnego majątku dłużnika. Wierzyciel nie wskazał mienia, z którego może być prowadzona egzekucja. Prowadzone w trybie art. 801 i 761 § 1 k.p.c. postępowanie nie doprowadziło do wyjawienia majątku dłużnika objętego wnioskiem. Celem ujawnienia majątku dłużnika, wierzyciel może wystąpić do Sądu ze stosownym wnioskiem. Jeżeli w terminie 7 dni od daty otrzymania niniejszego pisma nie otrzymam informacji dotyczących majątku dłużnika, postępowanie w powyższej sprawie zostanie umorzone". Komornik Sądowy w postanowieniu z dnia 05 sierpnia 2014 r. zwrócił wierzycielowi tytuł wykonawczy, zakończył postępowanie egzekucyjne w sprawie co do należności wierzyciela, ustalił koszty postępowania egzekucyjnego oraz orzekł o obciążeniu nimi dłużnika oraz wierzyciela. Ponadto wezwano dłużnika do uiszczenia brakujących kosztów.