Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 listopada 2017 r., sygn. I SA/Wr 215/17

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Ciołek (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Sędkowska, Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Protokolant specjalista Agnieszka Dąbrowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 24 października 2017 r. sprawy ze skargi P.B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 roku oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi P.B. (dalej: strona, skarżący, podatnik) jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. (dalej: organ II instancji, organ odwoławczy, DIS) z dnia [...] nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. (dalej: organ I instancji, DUKS) z dnia [...] nr [...] określającą stronie zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010r. w wysokości 0 zł (po odliczeniu od dochodu w kwocie 153.723,28 zł strat za ubiegłe lata i składek na ubezpieczenie społeczne dochód do opodatkowania nie wystąpił) oraz zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010r. z innych źródeł przychodów w wysokości 3.416.065 zł.

Z akt sprawy wynika, że organ I instancji uznał na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm.; dalej: updof), że podatnik prowadzący działalność pod firmą A zawyżył koszty uzyskania przychodów na łączną kwotę 6.080.267 zł wynikającą z faktur niedokumentujących rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, na których jako wystawca figuruje: - B (30.000 zł); - C (5.930.267 zł); - D (120.000 zł). Uznał również organ I instancji, że skarżący zawyżył przychody z działalności gospodarczej o łączną kwotę 6.217.711,52 zł z tytułu ujęcia w ewidencji księgowej faktur sprzedaży wystawionych na rzecz 25 podmiotów, które nie dokumentowały faktycznego obrotu gospodarczego. W związku z powyższym na podstawie art. 193 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm.; dalej: O.p.) w zw. z art. 23 § 2 O.p. uznano podatkową księgę przychodów i rozchodów podatnika za nierzetelną w części dotyczącej zapisów wynikających z ujęcia w niej ww. faktur. Ponadto wskazano, że podatnik otrzymał wartości pieniężne w kwocie ogółem 10.714.359,64 zł, których nie wykazał w zeznaniu podatkowym. Uznano je za przychód podatkowy o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, art. 11 ust. 1 updof.