Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 7 listopada 2017 r., sygn. I SA/Rz 585/17

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. NSA Jacek Surmacz Sędziowie WSA Grzegorz Panek WSA Jarosław Szaro / spr./ Protokolant sekr. sąd. Aleksandra Baczyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2017 r. sprawy ze skargi M. D. i G. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2017 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi M. D. i G. D. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. (dalej SKO lub Kolegium) z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...], wydana w sprawie podatku od nieruchomości za 2017 r.

Decyzją z dnia [...] maja 2017 r. nr [...], Prezydent Miasta K. ustalił G. D. i M. D., prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą P.P.H.U. “W." G. D. i P.P.H.U. “W." M. D. w R. - wysokość podatku od nieruchomości za 2017 r. w kwocie 866 zł.

Podatek od nieruchomości ustalony został od gruntów związanych z działalnością gospodarczą o pow. 959 m2, położonych przy ul. K. [...] w K., (tj. działka ew. nr [...], obręb P.), będących własnością ww. na zasadzie wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej. Natomiast odnośnie budowli związanych z działalnością gospodarczą (plac utwardzony oraz wiata przystankowa), położonych na ww. nieruchomości, organ podatkowy I instancji ustalił podatek przy uwzględnieniu wartości rynkowej tych budowli, podanej przez podatników.

Prezydent wskazał, iż przyjmując stawki podatkowe związane z działalnością gospodarczą oraz ustalając podatek od nieruchomości w wysokości 866 zł, oparł się na dokumentach zgromadzonych w trakcie postępowania w sprawie o ustalenie podatku od nieruchomości za rok 2014-2016.

G. D. i M. D. reprezentowani przez radcę prawnego wnieśli odwołanie od tej decyzji domagając się jej uchylenia w całości. Zarzucili naruszenie prawa materialnego przez błędną jego wykładnię oraz niewłaściwe zastosowanie, tj. naruszenie art. 1a ust. 1 pkt 3, art. 2, art. 3, art. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 716 ze zm.; zwanej dalej u.p.o.l.) poprzez przyjęcie, że opodatkowanie nieruchomości stawką przewidzianą dla gruntów i budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej wynika z samego faktu ich posiadania przez przedsiębiorcę i nie zależy od sposobu faktycznego wykorzystania nieruchomości także w przypadku braku jakiegokolwiek związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz poprzez nieuwzględnienie zarzutu, że przedmiot opodatkowania był zakupiony i jest posiadany przez osoby fizyczne i stanowi majątek wspólny małżeństwa nabyty w celach osobistych i nie jest posiadany przez przedsiębiorstwo spółki cywilnej PPHU W..