Wyrok WSA w Opolu z dnia 7 listopada 2017 r., sygn. II SA/Op 452/17

Administracyjne postępowanie; Odpady

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Cisyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz Protokolant St. inspektor sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2017 r. sprawy ze skargi A Spółka Jawna [...] z siedzibą w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 30 czerwca 2017 r., nr [...] w przedmiocie zezwolenia na zbieranie odpadów 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty Namysłowskiego z dnia 7 kwietnia 2017 r., nr [...], 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz A Spółka Jawna [...] z siedzibą w [...] kwotę 200 (dwieście) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez A Spółka Jawna [...] z siedzibą w [...], jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 30 czerwca 2017 r., nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Starosty Namysłowskiego z dnia 7 kwietnia 2017 r., nr [...], w przedmiocie zezwolenia na zbieranie odpadów.

Skarga został wniesiona w następującym stanie faktycznym:

Wnioskiem z dnia 20 stycznia 2017 r., uzupełnionym pismem z dnia 20 marca 2017 r., A Spółka Jawna [...] z siedzibą w [...] (zwana dalej Spółką lub skarżącą) wystąpiła do Starosty Namysłowskiego o wydanie zezwolenia na zbieranie odpadów na działce nr a, położonej w [...] przy ul. [...], wskazując katalog odpadów przewidzianych do zbierania oraz miejsce ich magazynowania.

Decyzją z dnia 7 kwietnia 2017 r., nr [...], Starosta Namysłowski, działając na podstawie art. 41 ust. 1, ust. 2, ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 14 grudnia 2012 r. o odpadach (Dz.U. z 2016 r. poz. 1987, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, i rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 29 grudnia 2014 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U. z 2014 r. poz. 1923) oraz art. 104 K.p.a., udzielił Spółce A zezwolenia na zbieranie odpadów - metali, wyszczególnionych w punkcie I decyzji, określając m.in. miejsce i sposób ich magazynowania oraz odmówił wydania zezwolenia na zbieranie odpadów innych niż metal, wyszczególnionych w punkcie VI tej decyzji. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ zrelacjonował stan faktyczny sprawy, a następnie podał, że działka nr a, położona przy ul. [...] w [...], przeznaczona jest w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta [...], zatwierdzonym uchwałą Rady Miejskiej w [...] z dnia 30 listopada 2016 r., Nr [...] (Dz. Urz. Woj. Op. z 2016 r., poz. [...]), pod teren zabudowy mieszkaniowo-usługowej. Organ wskazał, że zgodnie z planem za zabudowę usługową uznaje się budynki i lokale użytkowe o funkcjach kultury, nauki, oświaty i rozrywki, kultu religijnego, służby zdrowotnej, opieki społecznej i socjalnej, administracji, bezpieczeństwa publicznego, zakwaterowania turystycznego i rekreacyjnego, sportu i rekreacji, handlu, gastronomii i usług (jak sklepy, bary, restauracje, obiekty biurowe i konferencyjne, usługi rzemiosła typu zegarmistrz, fryzjer, szewc, usługi związane z działalnością twórczą i projektową), skup złomu, stacje demontażu pojazdów oraz obiekty i urządzenia budowlane związane z tą zabudową. Organ wyjaśnił, iż przedłożony przez stronę wniosek, w zakresie odpadów o kodach wymienionych w pkt I decyzji, spełnia wymogi określone w art. 42 ust. 1 ustawy, albowiem zaproponowany sposób gospodarowania odpadami polegający na ich zbieraniu w sposób bezpieczny dla środowiska, przekazywanie przedmiotowych odpadów firmom posiadającym stosowne zezwolenia w zakresie gospodarowania odpadami, jest prawidłowe z punktu widzenia ochrony środowiska. W dalszej kolejności organ wyjaśnił, iż ustawa o odpadach nie precyzuje pojęcia "złom", jednakże kierując się wykładnią historyczną i celowościową, pod pojęciem złomu - dla potrzeb stosowania art. 17 ust.1 pkt 7 tej ustawy - należy rozumieć złom metali, w tym złom stalowy (wsadowy i niewsadowy), żeliwny i metali nieżelaznych, jak również złom metali szlachetnych. Dlatego, uwzględniając powyższą interpretację organ udzielił zezwolenia na zbieranie odpadów wskazanych w pkt I decyzji. Natomiast w odniesieniu do pozostałych odpadów organ uznał, biorąc pod uwagę zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta [...] dotyczące obszaru [...], iż działania w zakresie zbierania odpadów, wymienionych w pkt VI decyzji, są niezgodne z tym planem. W przepisach prawa miejscowego lokalny prawodawca przewidział jako dozwoloną działalność polegającą wyłącznie na skupie złomu, co w konsekwencji można uznać - przyjmując szeroką interpretację pojęcia skup złomu - za działalność polegającą na zbieraniu odpadów metali. Tym samym, zdaniem organu, zgodnie z art. 46 ust. 1 pkt 3 ustawy, należało odmówić wydania zezwolenia na zbieranie odpadów, które nie stanowią złomu.