Postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 20 listopada 2017 r., sygn. I SA/Gl 1121/17

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Przemysław Dumana po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. J. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. z tytułu kapitałów pieniężnych postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w K. utrzymał w mocy decyzję [...] Naczelnika Urzędu Celno - Skarbowego w K. z dnia [...] określającą skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. w kwocie [...] zł z tytułu osiągniętych przychodów z kapitałów pieniężnych.

Na ww. decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. skarżąca wniosła skargę do tut. Sądu, w której zawarła wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji. W uzasadnieniu wniosku powołując się liczne orzecznictwo sądów administracyjnych w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonych decyzji wskazała, że wykonanie decyzji zaskarżonej w niniejszej sprawie skutkować będzie trudnymi do odwrócenia konsekwencjami, a spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody. Dalej podano, że strona w okresie zaistnienia zdarzeń skutkujących powstaniem przychodu z kapitałów pieniężnych tj. w 2012 r. prowadziła działalność gospodarczą wyłącznie w szeroko rozumianym sensie ekonomicznym jako bierny inwestor uczestnicząc jako wspólnik w spółkach kapitałowych. Wniesienie aportem do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością części aktywów nieruchomościowych jest istotą sporu z fiskusem. Jedynym źródłem zabezpieczenia lub spłaty zobowiązań podatkowych określonych zaskarżoną decyzją stanowić może majątek osobisty podatnika. Istotne składniki majątku skarżącej stanowią wyłącznie udziały w spółkach prawa handlowego oraz nieruchomości. Zarówno dobrowolna, jak i wymuszona egzekucją spłata zobowiązań podatkowych musi uwzględniać konieczność przeprowadzenia stosunkowo długotrwałego procesu ich sprzedaży z jednej strony, z drugiej zaś charakter opisanych wyżej aktywów winien w należyty sposób zabezpieczyć interesy wierzyciela publicznoprawnego w postaci odpowiednio zastosowanych hipoteki lub zastawu skarbowego. Kwota podatku do zapłaty określona w decyzji (wraz z odsetkami) aktualnie przewyższa możliwości finansowe strony, gdyż nie posiada ona środków finansowych na jej zapłatę. Uregulowanie tej kwoty jest możliwe w przypadku dokonania sprzedaży posiadanego przez stronę majątku w postaci nieruchomości lub udziałów w spółce, co jest procesem długotrwałym. Znalezienie kupca, który będzie gotowy zapłacić stronie rynkową cenę za posiadane aktywa, bez szkody dla podatnika, wymaga czasu i znacznego zaangażowania. Zbycie ich w drodze egzekucji zobowiązań podatkowych bez wątpienia narazi stronę na znaczną szkodę i spowoduje trudne do odwrócenia skutki. Konieczność zapłaty podatku spowoduje utratę płynności finansowej oraz możliwości bieżącego regulowania zobowiązań i będzie zmierzało do konieczności rozważenia skorzystania ze środków ochrony przed wierzycielami określonymi w prawie restrukturyzacyjnym lub prawie upadłościowym, co również wyczerpuje znamiona trudnych do odwrócenia konsekwencji. Strona nie posiada środków finansowych na rachunkach bieżących, z których mogłaby być zaspokojona kwota zaległości wynikająca z zaskarżonej decyzji. Zatem całkowite obciążenie strony jest na tyle znaczące, że zagraża jej stabilności finansowej, dalszej jej działalności jako inwestora, grozi naruszeniem jej pozycji na rynku, utratą wiarygodności w oczach banków, kontrahentów, co stanowi niebezpieczeństwo wyrządzenia znaczącej szkody. Podkreślono, że w obecnej chwili zapłata należności przekracza realne możliwości strony co oznacza, że nie posiada ona dostatecznych środków pieniężnych, które pozwoliłyby zaspokoić ewentualne należności bez szkody dla jej działalności i posiadanego majątku. Brak wstrzymania wykonania decyzji spowoduje brak możliwości prowadzenia przez stronę aktywnej działalności inwestycyjnej, która stanowiła będzie jednocześnie źródło spłaty zobowiązań podatkowych. Sytuacja ta może się zmienić w przypadku wstrzymania wykonania przedmiotowej decyzji, przy zabezpieczeniu interesów wierzyciela publicznoprawnego w postaci odpowiednio zastosowanych hipoteki lub zastawu skarbowego (strona wystąpiła do organu o ustanowienie hipoteki przymusowej na podstawie ostatecznej decyzji przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego). Wówczas zaistnieje realna szansa na odbudowanie sytuacji finansowej strony, spieniężenia części aktywów za godziwą cenę bez szkody dla podatnika i utrzymanie inwestora, która była budowana przez wiele lat. Renoma jest czymś co trudno wymiernie wycenić, jednak nie ulega wątpliwości, że jej odbudowa będzie wymagała zarówno dużych środków finansowych jak i czasu. Trudno jednak uznać, że możliwe będzie bezproblemowe przywrócenie dotychczasowej pozycji i wiarygodności przez wiele lat.