Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 25 października 2017 r., sygn. I SA/Po 17/17

Podatek od towarów i usług; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz (spr.) Sędzia WSA Karol Pawlicki Protokolant: st. sekretarz sądowy Katarzyna Fornalik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2017 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do września 2010 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w P. decyzją z dnia [...] września 2015 r., nr [...] określił A. A. (dalej zwanemu również skarżącym) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do maja 2010 r. w kwocie 0,00 zł oraz podatek do zapłaty na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. nr 54 poz. 535 ze zm. - dalej w skrócie: "ustawa o PTU") za miesiące od stycznia do września 2010 r.

Skarżący od 16 lutego 2009 r. prowadził jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą F(1). Przedmiotem działalności gospodarczej skarżącego była hurtowa sprzedaż wyrobów tekstylnych. W toku postępowania kontrolnego nie zbadano ksiąg podatkowych z uwagi na brak dokumentów źródłowych oraz rejestrów zakupu i sprzedaży VAT. Dokumenty firmy skarżącego zostały skradzione. Włamanie zgłoszono w Komisariacie P. - [...], a dochodzenie w tej sprawie zostało umorzone postanowieniem z dnia 06 lutego 2015 r. Skarżący mimo wezwań organu kontroli skarbowej nie odtworzył skradzionej dokumentacji. Organ I instancji pozyskał jednak materiał dowodowy z postępowania kontrolnego prowadzonego wobec B. B. - kontrahenta skarżącego - który został włączony do akt sprawy.

W odniesieniu do sprzedaży skarżącego ustaleń dokonano w oparciu o dowody źródłowe uzyskane w kontrolach krzyżowych przeprowadzonych u kontrahentów skarżącego, tj. F(2) B. B. oraz P.P.H. F(3) C. C.. Ustaleń dokonano również w oparciu o historię rachunku bankowego za 2010 r. Ustalono, że skarżący wystawił faktury sprzedaży na rzecz F(2) B. B., P.P.H. F(3) C. C., F(4) D. D.. D. D. mimo wielokrotnych wezwań nie stawiła się. Przelała ona na konto skarżącego w 2010 r. łącznie 107.870,45 zł. Organ I instancji uzyskał również część faktur sprzedaży opodatkowanej 22% stawką podatku wystawionych w okresie od stycznia do maja 2010 r. Wartości wykazane na fakturach sprzedaży nie są zgodne z wartością sprzedaży zadeklarowaną przez skarżącego. Brak niektórych faktur i nieznana jest wartość wystawionych faktur.