Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 października 2017 r., sygn. I SA/Po 739/17

Interpretacje podatkowe; Podatek od nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Asesor sądowy WSA Maria Grzymisławska-Cybulska Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 października 2017 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o. o. w [...] na interpretację indywidualną Wójta Gminy [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 18 października 2016 r. X. sp. z o o. (dalej zwana również wnioskodawczynią bądź skarżącą) zwróciła się do Wójta Gminy z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od nieruchomości.

We wniosku o wydanie interpretacji skarżąca wskazała, że jest właścicielem farmy wiatrowej złożonej z 18 elektrowni wiatrowych położonych na terenie Gminy G.. Wnioskodawczyni powzięła wątpliwość czy w aktualnym stanie prawnym, dla celów sporządzania deklaracji na podatek od nieruchomości za 2017 r., a także lata następne, za przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości w postaci budowli, o której mowa w art. 1a ust. 1 pkt 2 oraz w art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 716 ze zm. - dalej w skrócie: "u.p.o.l.") uznaje się wyłącznie część turbiny, tj. fundament wraz z posadowioną na tym fundamencie wieżą, czy też za przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości w postaci budowli, o której mowa we wskazanych przepisach uznaje się całą turbinę (rozumianą jako jeden obiekt budowlany), na którą składa się fundament wraz posadowiona na tym fundamencie wieża wraz z częścią techniczno-elektroniczną turbiny.

W ocenie skarżącej aktualne brzmienie przepisów - po zmianach dokonanych ustawą z dnia 20 maja 2016 r. o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych (Dz. U. poz. 961 - dalej w skrócie: "u.i.e.w."), pozostawia bez zmian zakres pojęcia budowli w rozumieniu zdefiniowanym w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. 2016 r. poz. 290 ze zm. - dalej w skrócie: "P.b.") oraz art. 1a ust. 1 pkt 2 i art. 2 ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. Z uwagi na powyższe nie ulega zmianie na 2017 r. oraz dalsze lata przedmiot opodatkowania obejmujący jedynie wieżę oraz fundament. Uzasadniając swoje stanowisko, wnioskodawczyni wskazała, że zmiana art. 3 pkt 3 P.b. polega na wykreśleniu z niego słów "elektrowni wiatrowych", na skutek czego w elektrownia wiatrowa nie jest już wskazana wśród przykładów urządzeń technicznych, których jedynie część budowlana stanowi budowlę. Wskazana zmiana nie jest zmianą o charakterze normatywnym i nie zmieniła zakresu przedmiotu opodatkowania. Przepis art. 3 pkt 3 P.b. stanowi otwarty katalog obiektów budowlanych. Wykreślenie sformułowania "elektrowni wiatrowych" z przykładów urządzeń technicznych, których części budowlane stanowią budowlę, nie oznacza automatycznie, że całość elektrowni wiatrowej stanowi budowlę. W ocenie skarżącej elektrowni wiatrowej jako całości nie można uznać za wolno stojące urządzenie w rozumieniu art. 3 pkt 3 P.b. gdyż część techniczno-elektroniczna zamontowana jest na wieży posadowionej na fundamencie. Część techniczno-elektroniczna elektrowni wiatrowej nie stanowi instalacji, która zapewnia możliwość użytkowania obiektu (wieży z fundamentem) zgodnie z jego przeznaczeniem, lecz przeciwnie, to część budowlana (fundament i wieża) pełnią służebną rolę w stosunku do części elektroniczno-technicznej, produkującej energię, która to produkcja jest przeznaczeniem elektrowni wiatrowej. Podniesiono również, że całej elektrowni wiatrowej nie można uznać za budowlę bowiem jej część techniczno-elektroniczna nie została wzniesiona z użyciem wyrobów określonych w art. 10 P.b. Ustawodawca nie miał również na celu zakwalifikowania elektrowni wiatrowych do obiektów budowlanych, bo w takim przypadku wszystkie przepisy P.b. musiałyby mieć zastosowanie do elektrowni wiatrowych, gdy tymczasem tak nie jest. W uzasadnieniu do projektu u.i.e.w. jest wyraźne wskazanie, że nie traktuje się części elektroniczno-technicznej jako części obiektu budowlanego, a ponadto nie ma wskazania w tym uzasadnieniu, że ustawa wpłynie na wzrost wpływów z tytułu podatku od nieruchomości, a takie wskazanie jest obowiązkowe. Przepis art. 17 powołanej ostatnio ustawy nie stanowi o przedmiocie opodatkowania podatkiem od nieruchomości, a ponadto w ogóle nie dotyczy osób prawnych, mówi bowiem o "ustalaniu" podatku, podczas gdy ustalanie podatku od nieruchomości ma miejsce jedynie w odniesieniu do osób fizycznych. Końcowo wskazano, że należy zastosować zasadę wykładni zgodnie z którą w razie wątpliwości interpretacja powinna nastąpić na korzyść podatnika.