Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 września 2017 r., sygn. II SA/Wa 315/17

Oświata

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski (spr.), Sędziowie WSA Ewa Kwiecińska, Ewa Marcinkowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 września 2017 r. sprawy ze skargi [...] Wojewódzkiej Komendy [...] z siedzibą w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dofinansowania kosztów kształcenia młodocianego pracownika oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] (zwane dalej organem odwoławczym) decyzją z [...] grudnia 2016 r. nr [...] , na podstawie art. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2015 r. poz. 1659) oraz art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy [...] (zwanego dalej organem I instancji) z [...] listopada 2016 r. nr [...] , którą to decyzją odmówiono [...] Wojewódzkiej Komendzie Ochotniczych Hufców Pracy w [...] (dalej jako strona skarżąca) dofinansowania kosztów kształcenia młodocianego pracownika D. R.

Organ odwoławczy w uzasadnieniu decyzji podał za organem I instancji, że wnioskiem z [...] września 2013 r. Wojewódzki Komendant Ochotniczych Hufców Pracy w [...] zwrócił się do Burmistrza Miasta i Gminy [...] o dofinansowanie kosztów kształcenia ww. młodocianego pracownika.

Decyzją z dnia [...] listopada 2016 r. Burmistrz Miasta i Gminy [...] odmówił dofinansowania przedmiotowych kosztów, przywołując się na art. 37 ust. 1 ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej i wskazując, że strona skarżąca, pomimo wezwania do uzupełnienia wniosku, nie przedstawiła formularza informacji przedstawianych przy ubieganiu się o pomoc de minimis, ani też oświadczenia o wielkości otrzymanej pomocy de minimis od roku 2014 do roku 2016.