Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 września 2017 r., sygn. III SA/Wa 1194/16
Egzekucyjne postępowanie
Sygn. akt III SA/Wa 1194/16 W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 13 września 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Beata Sobocha Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Nowecki sędzia WSA Anna Wesołowska (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 13 września 2017 r. sprawy ze skargi K. S.A. z siedzibą w K. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie skargi na czynności egzekucyjne oddala skargę
Uzasadnienie
Skarżąca, Spółka pod firmą K. SA z siedzibą w K. pismem z 20 stycznia 2015 roku wniosła skargę na czynność egzekucyjną polegającą na zajęciu innej wierzytelności pieniężnej u dłużnika zajętej wierzytelności - Wójta Gminy M., dokonane przez Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego (NUS) w 16 zawiadomieniem z 31 grudnia 2014 roku i wniosła o uchylenie przedmiotowego zajęcia. .
Skarżąca wyjaśniła w uzasadnieniu swojego pisma, że egzekucją objęte zostały jej zaległości z tytułu podatku od nieruchomości należnego za 2009 rok. Wskazała, że ślad za przesłanymi tytułami wykonawczymi wierzyciel skierował do organu egzekucyjnego pismo z 19 grudnia 2014 roku, w którym poinformował, że na koncie Wierzyciela to jest Gminy M. znajdują się środki pieniężne Skarżącej wyegzekwowane na podstawie tytułów wykonawczych dotyczących podatku od nieruchomości za rok 2008. Wierzyciel wyjaśnił również, że środki te powinny zostać zwrócone dłużnikowi, czyli Skarżącej. W konsekwencji możliwe było w ocenie Wierzyciela zajęcie u zobowiązanego dłużnika w tej wierzytelności.
Skarżąca wskazała że powyższe pismo Wójta do NUS nie pozostawia wątpliwości, że Skarżąca posiada nadpłatę w podatku od nieruchomości należnym Gminie M. za 2008 rok. Nadpłata ta powinna zostać rozdysponowane przez organ podatkowy stosownie do treści art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej. Wskazany przepis nie pozostawia wątpliwości, co do działań, jakie ex lege powinien podjąć organ podatkowy w przypadku stwierdzenia istnienia przysługującej podatnikowi nadpłatę. Jednocześnie, wśród przyznanych organowi instrumentów nie zostały wskazane możliwe skierowanie egzekucji nadpłaty w celu zaspokojenia innych zobowiązań podatkowych przysługujących temu samemu organowi podatkowemu od tego samego podatnika. Organ podatkowy wyposażony został jedynie w prawo zaliczenia przysługującej podatnikowi nadpłaty na poczet ciążących na nim zaległych i bieżących zobowiązań podatkowych. Realizacja tego prawa następuje w drodze rozstrzygnięcia administracyjnego, nie zaś w wyniku skierowanych do nadpłaty czynności egzekucyjnych. Wskazuje na to wprost art. 76a § 1 zdanie pierwsze Ordynacji podatkowej, przewidujący, że w sprawach zaliczenia nadpłaty na poczet zaległych oraz bieżących zobowiązań podatkowych wydaje się postanowienie, na które służy zażalenie. Niewątpliwie też przyznanie organowi podatkowemu wskazanych instrumentów prawnych wyklucza możliwość podejmowania działań egzekucyjnych. Skoro organ został wyposażony w możliwość zaliczenia nadpłaty na poczet zaległych i bieżących zobowiązań podatkowych w trybie poza egzekucyjnym, to nie jest możliwe prowadzenie egzekucji administracyjnej, która zmierzałaby do zaspokojenie zaległości podatkowych podatnika przez zajęcie przysługującej mu nadpłaty, jeżeli zarówno zaległość jak i nadpłata pozostaje we właściwości tego samego organu podatkowego.