Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 września 2017 r., sygn. II SA/Wa 462/17

Ubezpieczenie społeczne

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki, Sędziowie WSA Ewa Kwiecińska, Andrzej Góraj (spr.), , , Protokolant specjalista Wiesława Jesiotr, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 września 2017 r. sprawy ze skargi M. R. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] lutego 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty specjalnej oddala skargę.

Uzasadnienie

W związku z wnioskiem pana M. R. z dnia [...] stycznia 2017 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy Prezes Rady Ministrów decyzją z [...] lutego 2017 r., wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23 z późn. zm.), utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] stycznia 2017 r.

W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia organ wskazał, że zgodnie z art. 82 ust 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych Prezes Rady Ministrów w szczególnie uzasadnionych przypadkach może przyznać emeryturę lub rentę na warunkach i w wysokości innej niż określone w ustawie. Przyznanie (lub odmowa przyznania) emerytury lub renty na podstawie tego upoważnienia ma charakter uznaniowy.

Przepis ten nie precyzuje warunków, jakie powinny być spełnione, aby renta lub emerytura mogła być przyznana w trybie tego przepisu. Zgodnie z przyjętymi zasadami postępowania, potwierdzonymi przez wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 października 2006 r. sygn. akt P 38/05 (123/9A/2006) oraz orzecznictwo sądów administracyjnych świadczenie specjalne na podstawie powołanego wyżej przepisu może być przyznane w przypadku legitymowania się przez wnioskodawcę wybitnymi zasługami w jakiejś dziedzinie aktywności albo też gdy zaistnieją nadzwyczajne zdarzenia losowe. Prezes Rady Ministrów ma jednak prawo w sposób zindywidualizowany określić, czy konkretny przypadek należy uznać za "szczególnie uzasadniony", upoważniający do zastosowania kompetencji określonej w powołanym przepisie. Organ, w toku postępowania, ustala więc przede wszystkim, czy w sprawie spełniona jest jedna z powyższych przesłanek, ale przy rozpoznawaniu sprawy i wydawaniu decyzji brane są też pod uwagę inne, istotne okoliczności sprawy. Świadczenia specjalne nie mają charakteru socjalnego i nie są przyznawane jedynie według potrzeb, nawet gdy potrzeby te są uzasadnione, tak więc sytuacja bytowa wnioskodawcy, w tym materialna, ma istotne znaczenie przy wydawaniu decyzji w sprawach, w których spełniona jest jedna z powyższych przesłanek, mogących uzasadniać przyznanie świadczenia specjalnego. Sytuacja ta umożliwia m.in. ocenę, czy osoby legitymujące się wybitnymi, niepowtarzalnymi zasługami w jakiejś dziedzinie aktywności otrzymują świadczenia adekwatne do posiadanych zasług.