Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 28 września 2017 r., sygn. I SA/Po 1558/16

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem as. sąd. WSA Maria Grzymisławska - Cybulska Protokolant: sekretarz sądowy Krzysztof Dzierzgowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 września 2017 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od nieruchomości za 2015 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L. decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r., nr [...] stwierdziło z urzędu nieważność swojej decyzji z dnia 10 maja 2016 r., nr [...], utrzymującej w mocy decyzję Burmistrza P. z dnia 14 grudnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie określenia X. sp. z o.o. (dalej zwanej również skarżącą) wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2015 r., na kwotę [...]zł.

W ocenie organu jego decyzja z dnia 10 maja 2016 r. obciążona jest wadą wyczerpującą znamiona przesłanki stwierdzenia nieważności decyzji, określonej w art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm. - dalej w skrócie: "O.p."). W ocenie organu rażące naruszenia prawa w rozumieniu wskazanego przepisu ma miejsce gdy treść decyzji jak również działania organu poprzedzające jej wydanie pozostają w wyraźnej i oczywistej sprzeczności z treścią przepisu prawa i gdy charakter tego naruszenia powoduje, że decyzja nie może być akceptowana jako akt wydany przez organ praworządnego państwa. Naruszenie prawa będzie miało cechę "rażącego" wtedy, gdy czynności postępowania organu podatkowego lub istota załatwienia sprawy są w swej treści zaprzeczeniem obowiązującej regulacji prawnej. W ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. w postępowaniu zakończonym wydaniem decyzji z dnia 10 maja 2016 r., w sposób rażący naruszono zasadę czynnego udziału strony w każdym stadium postępowania. W tym kontekście wskazano, że konkretyzację normy wyrażonej w art. 123 O.p., zawiera art. 200 § 1 O.p., stanowiący procesową gwarancję realizacji uprawnień stron postępowania podatkowego w zakresie jej pełnego udziału w postępowaniu. Zauważono, że z akt sprawy jednoznacznie wynika, iż skarżąca została pozbawiona prawa do zapoznania się z całością materiału dowodowego zebranego w sprawie na etapie postępowania odwoławczego a zwłaszcza możliwości wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz wyrażenia swojego stanowiska co mogło mieć istotny wpływ na podjęte przez organ rozstrzygnięcie.