Wyrok WSA w Opolu z dnia 19 września 2017 r., sygn. II SA/Op 379/17

Administracyjne postępowanie; Ochrona przyrody

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Cisyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędzia NSA Jerzy Krupiński Protokolant St. sekretarz sądowy Agnieszka Jurek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 września 2017 r. sprawy ze skargi B. G. i M. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 25 kwietnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie umorzenia i pobrania kary pieniężnej za zniszczenie drzew 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Głuchołaz z dnia 28 grudnia 2016 r., nr [...], 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz skarżących B. G. i M. G. solidarnie kwotę 16642 (szesnaście tysięcy sześćset czterdzieści dwa) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi, wniesionej przez B. i M. G. - reprezentowanych przez radcę prawnego K. D., jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 25 kwietnia 2017 r., [...], podjęta na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a., uchylająca decyzję Burmistrza Głuchołaz z dnia 28 grudnia 2016 r. i orzekająca co do istoty sprawy, tj. umorzenia kary pieniężnej z tytułu zniszczenia 29 drzew oraz pobrania należności z tytułu kary pieniężnej w związku z niezachowaniem żywotności 7 drzew.

Wniesienie skargi poprzedziło postępowanie o następującym przebiegu:

Decyzją ostateczną z dnia 12 maja 2011 r., nr [...], Burmistrz Głuchołaz wymierzył B. i M. G. administracyjną karę pieniężną w wysokości 3.180.999,57 zł, za zniszczenie 36 drzew z gatunku brzoza brodawkowata, lipa drobnolistna, jesion wyniosły, wierzba krucha i olsza czarna, rosnących na działce nr a, położonej w obrębie sołectwa [...], gmina [...] (pkt 1). Jednocześnie decyzją tą, zgodnie z art. 88 ust. 3 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. nr 151, poz. 1220), zwanej dalej ustawą, odroczył termin płatności kary na okres 3 lat (pkt 2), ponieważ stopień uszkodzenia drzew nie wykluczał zachowania ich żywotności lub możliwości odtworzenia korony.