Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 26 września 2017 r., sygn. I SA/Bd 795/17

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Urszula Wiśniewska Sędziowie: sędzia WSA Leszek Kleczkowski (spr.) sędzia WSA Jarosław Szulc Protokolant: starszy sekretarz sądowy Małgorzata Antoniuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2017r. sprawy ze skargi A. G. na interpretację Inne z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę

Uzasadnienie

W złożonym wniosku o interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczących możliwości zastosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu strona podała, że wraz z kupującym jest współautorem (współtwórcą) znaku towarowego słowno-graficznego "C. A.". Wskazany znak słowno-graficzny stanowi utwór w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2016r., poz. 666 ze zm.). W dniu [...]. dokonano zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym Rzeczpospolitej Polskiej. Następnie w dniu [...]. wnioskodawca zawarł z kupującym umowę o przeniesienie praw autorskich

i praw do znaku towarowego. Na mocy umowy podatnik przeniósł na kupującego

w przysługującej mu części prawa autorskie majątkowe do utworu - tj. znaku "C. A." na wskazanych w umowie polach eksploatacji. Zgodnie

z przedmiotową umową, wnioskodawca przeniósł na kupującego także własność przysługującego mu prawa do zgłoszenia wspólnego znaku towarowego słowno-graficznego "C. A.". Za przeniesienie autorskich praw majątkowych do utworu, tj. znaku "C. A." wraz z nieodłącznie związanym z utworem prawem do zgłoszenia wspólnego znaku towarowego "C. A." strony

w umowie przewidziały określone jedną kwotą wynagrodzenie należne wnioskodawcy. Podatnik dodatkowo podał, że logo "C. A." (znak), którego wraz

z kupującym jest współautorem, nie został przez niego oraz przez kupującego wytworzony w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, lecz jest wyrazem ich osobistych starań i nakładów dokonanych jako osoby fizyczne. Skarżący oświadczył ponadto, że łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 1-3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych