Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 9 sierpnia 2017 r., sygn. I SA/Po 416/17

Podatek od nieruchomości

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 09 sierpnia 2017r. sprawy ze skargi BS na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2011r. I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza z dnia [...] nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego BS kwotę [...] zł ( [...] złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Burmistrz Ś. decyzją z dnia [...] nr [...] ustalił B. S. (dalej zwanemu również skarżącym) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości na 2011 r. na kwotę [...]zł.

Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie organ I instancji wyjaśnił, że skarżący jest właścicielem nieruchomości zabudowanej o powierzchni 4.938 m2. W wyniku kontroli tej nieruchomości stwierdzono rozbieżności pomiędzy danymi podanymi przez skarżącego a stanem rzeczywistym. Skarżący zaniżył metraż budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz nie wykazał budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Na skutek przeprowadzonych pomiarów ustalono, że powierzchnia budynku gospodarczo-magazynowego wykorzystywanego na prowadzenie działalności gospodarczej wynosi 464 m2. Powierzchnia budynku magazynowego wykorzystywanego na prowadzenie działalności gospodarczej wynosi zaś 263 m2. Stwierdzono również istnienie obiektu budowlanego (budowli), związanego z prowadzeniem działalności gospodarczej o wartości [...] zł. Budowla ta istnieje od 27 sierpnia 2009 r., zgodnie z zawartą umową najmu obiektu budowlanego. Burmistrz Ś. zaznaczył, że Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło decyzję ustalającą skarżącemu wysokość zobowiązania podatkowego za 2010 r., zlecając organowi I instancji ustalenie kto jest właścicielem obiektów budowlanych - kontenerów biurowych o wartości [...] zł. Burmistrz Ś. zgodnie z wytycznymi SKO w P. wezwał skarżącego do wyjaśnienia czyją własnością są kontenery biurowe o wartości [...] zł posadowione na opodatkowanej nieruchomości. Skarżący w odpowiedzi na to wezwanie oświadczył, że nie jest właścicielem kontenerów biurowych, a jedynie udostępnił teren swojej nieruchomości celem ich posadowienia zgodnie z umową najmu z dnia 27 sierpnia 2009 r. Zgodnie z wnioskiem skarżącego w dniu 05 grudnia 2012 r. przeprowadzono oględziny nieruchomości z udziałem pracownika Urzędu Miejskiego w Ś., dysponującego wiedzą z zakresu budownictwa. W wyniku oględzin stwierdzono, że na nieruchomości znajdują się trzy obiekty budowlane. Ze sporządzonej przez pracownika Urzędu Miejskiego w Ś. opinii wynika, że sporny obiekt budowlany o powierzchni 263 m2 jest budynkiem i pełni funkcję budynku magazynowego. Obiekt ten jest budynkiem w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. nr 243, poz. 1623 ze zm. - dalej w skrócie: "P.b."). W tym kontekście wyjaśniono, że sporny obiekt budowlany jest trwale związane z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty jak i dach. Organ I instancji odwołał się również do pkt 1.3.1 P. N. [...] Grunty budowlane, - Posadowienie bezpośrednie budowli - Obliczenia statyczne i projektowanie, wskazując, że fundamentem, jako elementem składowym budynku, mogą być stopy fundamentowe, ławy fundamentowe murowane (spotykane w starszym budownictwie), kamienne podłoże, na którym murowano ścianę (rozwiązanie stosowane w niewielkich budynkach gospodarczych). Sporny budynek jest budynkiem o konstrukcji słupowo-ryglowej, w którym stalowy słup, zgodnie ze sztuka budowlaną jest połączony z podłożem gruntowym za pośrednictwem stopy fundamentowej. Stalowa podstawa słupa połączona jest ze stopą fundamentu poprzez łączniki (kotwy) śrubowe. Równie dobrym rozwiązaniem mogłoby być zastosowanie połączenia spawanego. Rodzaj zastosowanego łącznika (śruba albo spaw) - w ocenie organu I instancji - nie może być elementem decydującym o trwałości bądź nie związania budynku z gruntem. Konstrukcja budynku nie jest przystosowana do jej dowolnego przemieszczania w pionie jak i poziomie. Budynek nie posiada elementów konstrukcyjnych (zawiesi lub wózków) umożliwiających jego przemieszczenie, bez demontażu czyli ingerencji w konstrukcję budynku. W terminie otwartym do wypowiedzenia się w sprawie zgromadzonego materiału dowodowego skarżący oświadczył, że podtrzymuje swoje stanowisko, iż sporny obiekt budowlany nie jest związany trwale z gruntem wnosząc o opodatkowanie obiektu jako budowli. Organ I instancji zaznaczył również, że z projektu budowlanego wynika m. in., że projektowany budynek magazynowy jest obiektem wolno-stojącym, parterowym, niepodpiwniczonym. Z opisu elementów konstrukcyjnych wynika, że budynek ma stopy i mury fundamentowe z betonu żwirowego, stopy z 4 kotwami o przekroju 24 mm o głębokości posadowienia minimum 80 cm.